ur. w 1972 w Mexico City meksykańsko-austriacka kompozytorka, artystka dźwięku, improwizatorka, gra także na flecie prostym. Trzykrotnie (2011, 2016, 2021) uzyskała stypendium Federalnego Ministerstwa Sztuki i Kultury Austrii, a w 2014 była laureatką nagrody państwowej Austrii za wybitne osiągnięcia artystyczne. Inicjatorka i kuratorka serii koncertów Neue Musik in St. Ruprecht w Wiedniu. Od2019 członkini meksykańskiego Sistema Nacional de Creadores de Arte. Współpracuje z wieloma orkiestrami, zespołami i muzykami. Jej kompozycje są wykonywane na najważniejszych festiwalach nowej muzyki w Europie i w obu Amerykach. Jest wykładowczynią Universität für Musik und Darstellende Kunst w Wiedniu.

Do najważniejszych utworów Castelló zalicza się muzyczno-teatralne Red Rooms, pokazane w wiedeńskim Schauspielhaus podczas festiwalu Wien Modern; Star Washers na orkiestrę – zamówienie Baltimore Symphony Orchestra; Catorce Reflexiones sobre el Fin, magnetyczną instalację dźwiękową stworzoną dla MACO (Museo de Arte Contemporaneo de Oaxaca); czy Sonic Blue na flet prosty subkontrabasowy Paetzolda i elektronikę. W debiutanckim albumie Bestiario (2011) zebrała siedem opowieści, które następnie przetworzyła w rzeźby soniczne, ewokujące punkty zwrotne jej życia i narracje wyjęte z osobistych zapisów pamięci. Źródłami jej utworów są m.in. nagrania terenowe, dźwięki znalezione (sons trouvés), ale warstwa soniczna jest często zniekształcona nie do poznania, wchodzi w zawiłe dialogi z cytatami z muzyki renesansu i baroku, refleksami wcześniejszych utworów kompozytorki czy nagraniami podlegającymi dekonstrukcji i manipulacji analogowej i cyfrowej.

Wybrane utwory (od 2009): Begegnungen na flet prosty subkontrabasowy, elektronikę i taśmę (2009), Palomilla na kwartet saksofonowy i 10 przenośnych magnetofonów kasetowych (2009), Lamento na głos sopranowy, harfę barokową, gitarę barokową imagnetofon kasetowy (2010), Adela Aurita, elektroakustyczny utwór radiowy (2011), La lenteur na trzy głosy kobiece i dwie wiolonczele(2011), Flor y Cronopio na flety proste, klarnety i różne obiekty (dwoje grających) (2011), A Journey Into the Mind of P.P. na fortepian, flety proste Paetzolda i elektronikę, kompozycja kolektywna (2011), Elektro Anbeterin na jedną wykonawczynię, cztery radia, 17 magnetofonów kasetowych, gramofon, zabawkę i różne źródła światła (2012), Mein Schlaf ist ins Wasser gegangen na sopran, mezzosopran, tenor, baryton i bas, krotale i kamienie (2012), Popocatepetl na fagot, klarnet i obiekty (2012), Principio sin título na trio fortepianowe (2013), Sonic Blue na flety proste subkontrabasowe Paetzolda, playback i elektronikę (2013), Severina<oder das Seeungeheuer> na siedem instrumentów (2015), Adela Aurita II na flet prosty subkontrabasowy, 15 radioodbiorników i dwa magnetofony kasetowe (2015), La sonrisa de tamina na skrzypce, altówkę, wiolonczelę, kontrabas i niespodzianki (2015), Trois chansonstristes na cztery głosy i zespół kameralny z perkusją (2016), Cuacochi I na dziewięcioro wykonawców lub dziewięć grup grających nadowolnych instrumentach dętych plus co najmniej dziewięć odbiorników radiowych i trzy dzwony rurowe (2016), MU//ET/ na osiem kaset, osiem odtwarzaczy i osiem głośników (2016), Lepidóptero 1 & II na nośniki stałe (2016/17), Hidden Bugs na orkiestrę fletów prostych i elektronikę (2017), Cuacochi II na nośniki stałe (2017), Heterocera na kwartet smyczkowy i 10 magnetofonów kasetowych (2017), Nolávoa na kwartet smyczkowy i elektronikę (2017), Isla de hornos na małe instrumenty odpustowe, czterech wykonawców i plik stereo (2017), F. Firefly (Nothing) na nośniki stałe (2018), F.W. (Fantastische Wesen) na orkiestrę fletów prostych i elektronikę (2018), One na syntezator modularny, taśmy, radia i sampler (2018), Bärtierchen (Tardigrada) na flety proste i wodę (z Amelie Knapp; 2018/19),Catorce Reflexiones sobre el Fin, 14 ciał omotanych taśmami magnetofonowymi, zawieszonych w przestrzeni – instalacja dźwiękowa(2019), Réflexions sur le drame / Opera II na nośniki stałe (2019), Bodies of Noise na dwa fortepiany, dwa zestawy perkusji, magnetofony kasetowe, radia i elektronikę (2019), DE*Civilize Me! na flety proste Paetzolda, cztery radia, magnetofony kasetowe, elektronikę i dziewięć ciał ludzkich (2019), La ville résonante na orkiestrę fletów prostych i taśmę (2020), Vivid Red na trzy renesansowe flety proste i taśmy (2020), Ciento dos espacios (Red Rooms 4) na flet basowy, saksofon tenorowy, altówkę, kontrabas, gitarę elektryczną i cztery małe radia (2020), Star Washers na orkiestrę i elektronikę (2020–21), Tres texturas arcánidas na gitarę elektryczną, violę da gamba, flet prosty, zestawy perkusyjne, magnetofon kasetowy i dźwięki elektroniczne (2021), Red Elegy (in five parts) na altówkę i dźwięki elektroniczne (2021), Red Rooms, sztuka teatralno-muzyczna w siedmiu epizodach na głosy, zespół kameralny, trio fletów prostych, magnetofon szpulowy, radioodbiorniki, elektronikę i magnetofon kasetowy (2018–22), En attendant (Intermedio) na elektroakustykę / nośniki stałe (2023), Abismo na elektroakustykę / nośniki stałe 2023), Frogrian na flet kontrabasowy Paetzolda in F i nośniki stałe (2023), M:A:D:E:R:A na sześć instrumentów (2023), Espazio 3 /// Corazón na pięć głosów i akordeon (2024), Espazio 7 na flet, klarnet basowy in B, perkusję, organy elektryczne, skrzypce, wiolonczelę i elektronikę (2024), Espazio 11 na skrzypce, fortepian i dźwięki elektroniczne (2024), Espazio 16/1 (étude sur la lettre P) na altówkę, organy elektroniczne, głosy i elektronikę (2024), Juglariceando na flet, kwartet smyczkowy i dźwięki elektroniczne (2025).