ur. w Louisville, Kentucky, mieszka w Ithaca w regionie Nowego Jorku. Jej myśl twórcza uwarunkowana jest szeregiem zjawisk natury muzycznej, społecznej, neurologicznej i psychologicznej, włączając w to tożsamość queer i trans. Jej utwór z 2017 Contralto to eksploracja tożsamości transkobiecej. Znalazł się on w finale konkursu o Queer|Art|Prize (2019) i wciąż budzi wielkie zainteresowanie. 

Sarah Hennies uprawia głównie muzykę kameralną na instrumenty akustyczne, ale także improwizację, performans i sztukę filmową. Grywa na perkusji. Prezentuje swą sztukę w kraju i na forum międzynarodowym, m.in. w nowojorskiej galerii sztuki nowoczesnej MoMa PS1, na poniedziałkowych koncertach wieczornych w Los Angeles, festiwalach Guess Who (Utrecht), Cable (Nantes), send +receive (Winnipeg), O’Art Space (Mediolan), Cafe Oto (Londyn), ALICE (Kopenhaga), Edition (Sztokholm). Współpracuje jako kompozytorka z zespołami Talea, Bearthoven, Bent Duo, in Edge New Music Collective, Two-Way Street, Nate Wooley i Yarn/Wire oraz in. Otrzymała liczne granty. Obecnie pełni funkcję visiting assistant professor w Bard College (Annandale-on-Hudson, stan New York). 

Wybrane utwory: Gather & Release na wibrafon i elektronikę (2015), Embedded Environments na wibrafon i trzy perkusje (2016), SOVT na fortepian (2017), Contralto na wideo i zespół (2017), Spectral Malsconcities na fortepian, kontrabas i perkusję (2018), The Reinvention of Romance na wiolonczelę i perkusję (2018), Monologue na trąbkę (2020), Clock Dies na zespół (2021), A Kind of Ache na gitarę, dwie perkusje i rzeźby dźwiękowe Terry’ego Berliera (2021).