mieszkająca w Kopenhadze islandzka kompozytorka i kontrabasistka. Fundamentalną cechą jej twórczości jest traktowanie dźwięku jako żywej istoty.

Studiowała kompozycję w Islandzkiej Akademii Sztuk w Reykjaviku u Hróðmara I. Sigurbjörnssona i Þuríður Jónsdóttir, a także Conservatorio di Musica „Giuseppe Verdi” w Mediolanie, gdzie jej nauczycielem był Gabriele Manca, i w Duńskiej Królewskiej Akademii Muzycznej u Nielsa Rosing-Schowa i Jeppego Justa Christensena. Jej muzyka była wykonywana przez uznanych solistów, zespoły i orkiestry, jak: Athelas Sinfonietta, Duńska Narodowa Orkiestra Symfoniczna, Duński Narodowy Zespół Wokalny, Duo Harpverk, Elektra, Elja, Adapter, Ensemble intercontemporain, New Babylon, ensemble recherche, Esbjerg, Orkiestra Symfoniczna Radia we Frankfurcie, Orkiestra Symfoniczna w Helsingborgu, Islandzka Orkiestra Symfoniczna, Narodowa Orkiestra Symfoniczna Polskiego Radia w Katowicach, loadbang, Marco Fusi, Mimitabu, NJYD, Nordic Affect, Riot Ensemble, Orkiestra Symfoniczna Radia Zachodnioniemieckiego (WDR), Siggi String Quartet, TAK Ensemble, m.in. podczas: Dark Music Days, Międzynarodowych Wakacyjnych Kursów Nowej Muzyki w Darmstadcie, Międzynarodowej Trybuny Kompozytorów, Huddersfield Contemporary Music Festival, MaerzMusik, KLANG Festival, Nordic Music Days, Ung Nordisk Musik, Warszawskiej Jesieni, TRANSIT Festival i Wittener Tage für neue Kammermusik. 

Nagrody i wyróżnienia, jakie otrzymała, to m.in.: Léonie Sonning Talent Prize, „The Reykjavík Grapevine” Music Awards, Nagroda Fundacji im. Carla Nielsena i Anne Marie Carl-Nielsen, Gladsaxe Music Prize. Była również nominowana do Islandzkiej Nagrody Muzycznej, Carl Prize, Kraumur Music Awards, Nordic Council Music Prize, Nordic Music Prize oraz Royal Philharmonic Society Awards. W 2021 znalazła się wśród trójki laureatów i laureatek trzyletniego grantu Danish Arts Foundation. 

Jej twórczość została udokumentowana na licznych płytach, ostatnia to SILVA (Sono Luminus/ESP-disk). Często występuje jako kontrabasistka, regularnie wykonuje własną muzykę (solo oraz w duecie ze swoim wieloletnim współpracownikiem Skúlim Sverrissonem), a także gra na kontrabasie w Elja Ensemble. Swój koncert kontrabasowy Hringla grała m.in. z Kopenhaską Orkiestrą Filharmoniczną i Islandzką Orkiestrą Symfoniczną. W ostatnich latach zwraca się ku twórczości interdyscyplinarnej, współpracuje głównie z choreografem Benem J. Riepem. Jej utwory wydaje Edition S. 

Wybrane utwory (od 2013): Afi minn frá Ísafirði na flet, klarnet, trąbkę, fagot i akordeon (2013), Haukur í horni na zespół kameralny (2013), Sancta Caecilia na chór dziecięcy (2014), Beðið na keyboard Yamaha CP-70M, e-bow i odważnego wykonawcę z dobrym głosem (2014), Rooftops of Barcelona na saksofon tenorowy, dowolną liczbę amplifikowanych kontrabasów i elektronikę (2014), HAF:köf(n)un na flet, tenor, saksofon, gitarę i tam-tam (2015), Paradoxical Vision na saksofon tenorowy (2015), NEIND na skrzypce, kontrabas, e-bow, elektryczny fortepian Yamaha CP-70M oraz różne nieporęczne przedmioty i tylko dwoje wykonawców (2015), tif na fortepian, klarnet, skrzypce i wiolonczelę (2015), Rooftops of Berlin na kontrabas, elastyczne nitki i czworo pomocników (2015), I nostri dei sono morti I–IV na różne składy kameralne (2015), Rooftops of Milan na kontrabas i elektronikę (2015), MiMaMü na dwa flety i kontrabas (2015), Method of loci na mezzosopran i fortepian (2016), BRIMSLÓРna kontrabas i elektronikę (2016), BRIMSLÓÐ: Variations na kontrabas i elektronikę (2016), Turn a Blind Eye na orkiestrę (2016), BRIMSLÓÐ: Variations II na kontrabas i elektronikę (2016), VAPE na orkiestrę (2016–17), Mass for some na kontrabas, głos i elektronikę (2017), Flashes from the various east na baryton, klarnet basowy, trąbkę i puzon (2017), Devotchka watch her garbles na zespół kameralny z elektroniką (2017), Respirare l’ombra na harfę i kontrabas pięciostrunowy (2017), otoconia na kwartet smyczkowy i elektronikę (2017), Solomon Grundy na chór mieszany (2017), Átta lög við ljóð eftir Kött Grá Pje (og nokkur hlægilega stutt millispil) na mezzosopran, baryton i kwartet smyczkowy (2018), ORF (en engar axir né önnur pyntingatæki) na violę d’amore (2018), ORF (en líka axir og önnur pyntingatæki) na violę d’amore i elektronikę (2018), VĒXŌ na kontrabas i elektronikę (2018), SUĪ na kontrabas i elektronikę (2018), no afterlife thanks na kontrabas i elektronikę (2018), ÓS na orkiestrę (2018), Split thee, Soul, to Splendid Bits (attn.: no eternal life/light this time around) na skrzypce, altówkę, wiolonczelę i klawesyn (2018), A lil Requiem before Super Bowl na sopran, gitarę i wiolonczelę (2018), Yung Leo na saksofon, kwartet smyczkowy, troje perkusistów i elektronikę (2018), Seven heavens (of different heights and depths) na obój, perkusję, klawesyn i kontrabas (2018), Music to accompany your sweet splatter dreams na flet/piccolo, obój, klarnet B, fagot, waltornię, trąbkę, puzon, dwoje perkusistów, fortepian i kwintet smyczkowy (2019), the worlds within our petty voids na flet, obój, skrzypce, altówkę i wiolonczelę (2019), Lof oss að brenna (bæði þessa heims og annars) na kwartet smyczkowy i elektronikę (2019), exaudi, opera na sopran, tenor, flet, klarnet/klarnet basowy, skrzypce, wiolonczelę, perkusję i fortepian (2020), VÍDDIR na dziewięć fletów, troje perkusistów, gitarę basową i kontrabas (2020), Animals of your pasture na flet basowy, obój, klarnet basowy B, saksofon tenorowy, perkusję, gitarę elektryczną, klawesyn, kontrabas i elektronikę (2021), COR na orkiestrę (2021), BEGINN na 12 wykonawców i live electronics (2022), Hringla na kontrabas i orkiestrę (2022), SILVA na kontrabas i live electronics (2022), Ms. Ephemeris Abyss na siedem fletów altowych (2022–23), EVER|RÊVE na dziewięcioro wykonawców i elektronikę (2023).