Kosecka, Martyna Międzynarodowy Festiwal Muzyki Współczesnej Warszawska Jesień

przejdź do treści

ur. w 1989 w Gdyni, kompozytorka, performerka, dyrygentka i badaczka muzyki nowej. Absolwentka Akademii Muzycznej w Krakowie w specjalności kompozycja (klasa Krzysztofa Meyera), oraz Akademii Muzycznej im. Karola Szymanowskiego w Katowicach w specjalności dyrygentura symfoniczno-operowa (klasa Szymona Bywalca). Obecnie mieszka i pracuje w Norwegii, gdzie jest zaangażowana w działalność organizacji VoxLAB, serii koncertowej muzyki współczesnej „Periferien” oraz Norweskiego Stowarzyszenia Kompozytorów (Norsk Komponistforening). Od 2019 jej kompozycje publikowane są przez Donemus Holland. 

Jej utwory były wielokrotnie wykonywane podczas festiwali i koncertów zarówno w Polsce, jak i zagranicą, m.in. podczas: Międzynarodowego Festiwalu Muzyki Współczesnej „Warszawska Jesień”, Festiwalu AudioArt w Krakowie, Festiwalu NeoArte Syntezator Sztuk w Gdańsku, festival rainy days (Luksemburg), Ostrava Days, Tehran Contemporary Music Festival, Intonal Festival w Malmö, Impuls, Music Biennale Zagreb, Armel Opera Festival (Austria, Węgry) czy Risuonanze. 

W 2013, wraz z irańskim kompozytorem Idinem Samimim Mofakhamem, założyła Spectro Centre for New Music, specjalizujące się w organizacji warsztatów oraz organizujące szereg koncertów muzyki współczesnej. Ich intensywna działalność przyczyniła się w dużym stopniu do inauguracji międzynarodowego Tehran Contemporary Music Festival. Ponadto artyści współtworzą eksperymentalny zespół Spectro Duo, czerpiący inspiracje z brzmieniowości drone, glitch, hałasów, transformacji nagrań terenowych, mikrotonalności oraz modalności nieeuropejskich. Jej muzyka jest zakorzeniona w odczytywaniu percepcji czasu, istnienia oraz procesów, powiązana nierozerwalnie z eksperymentami sonorystycznymi poprzez rozwijaną od kilku lat postawę wobec dźwięku, którą kompozytorka nazywa „mikroperspektywą brzmień”. Pracuje z narracją, mikrotonalnością, symbolizmem czy muzyczną rytualizacją, często stosuje w swoich projektach artystycznych multidyscplinarne rozwiązania. 

Wybrane utwory: Temat: muzyka ciśnień na taśmę (2009), Znikomek na saksofon altowy (2010), Długość momentu niepewności. Od myśli po stworzenie, trio fortepianowe (2011), Sceny miłosne na flet, obój, saksofon, akordeon, fortepian i skrzypce (2012), Cogita! na fortepian (2012/15), ENT1701 na flet, obój, waltornię, skrzypce, wiolonczelę i fortepian (2012), Ábyssos na cztery klarnety i live electronics (2013), ImPulsus na zespół instrumentalny (2013), Ápeiros na orkiestrę kameralną (2013), Orsi na orkiestrę smyczkową (2014), Sial na fagot i fortepian (2014), Kochawaya, miniopera na sopran, baryton i ośmioosobowy zespół (2014), Passaggio II na kontrabas solo (2015), Umbra, teatr muzyczny dla trojga perkusistów i na media elektroniczne (2015), Nephélēs na fortepian solo (2016), Klothó – thread of the tales, magiczna opera w jednym akcie (2016–17), Āzar na kwartet saksofonowy (2018), Koncert na klarnet, multiperkusję i orkiestrę smyczkową (2019), Zamharīr: Frozen timelessness na flet, wiolonczelę, fortepian i elektronikę (2019), Ruba’i na taśmę (2020), Isorropía. In search of balance na pięć instrumentów i elektronikę (2020), Split na sopran i czterokanałową projekcję dźwięku (2021), Weightlessness na flet(y), klarnet basowy, fortepian, skrzypce, i wiolonczelę (2021), Arkh: Noise Maps na amplifikowany kwartet smyczkowy, elektronikę i mapping 3D (2021), Ourobóros na zespół instrumentalny (2018/22), éskhatos at one end of a continuum na amplifikowany klawesyn i wielokanałową elektronikę (2022), Homāio na sześć instrumentów i elektronikę (2022–23).