ur. w 1984 kompozytorka japońska, laureatka nagrody kompozytorskiej im. Y. Akutagawy (Suntory Award for Music Composition). Otrzymuje zamówienia od najważniejszych światowych festiwali, fundacji i zespołów – warto wymienić np. festiwal w Lucernie, Acht Brücken | Musik für Köln, Zeit Räume Basel, Mizzou International Composers Festival, Transit, International Ensemble Modern Academy, Narodowy Teatr Japonii, Suntory Foundation of Arts, NHK-FM, Fundację I&I. Jej kompozycje były wykonywane podczas Międzynarodowych Wakacyjnych Kursów Nowej Muzyki w Darmstadcie, na Biennale für Aktuelle Musik we Frankfurcie nad Menem, na festiwalach: Ultraschall w Berlinie, Bregenzer Festspiele, Tectonics Glasgow, Musica, Mostra Sonora Sueca, EXPO Milano 2015, Music From Japan, Tongyeong International Music Festival, Takefu International Music Festival i na wielu innych wydarzeniach tej rangi, a także na koncertach na całym świecie. Na długiej liście wykonawców muzyki Yu Kuwabary są m.in.: Enno Poppe i Ensemble Modern, Internationale Ensemble Modern Akademie Ensemble, Trio Accanto, soliści Ensemble intercontemporain, Talea Esnemble, Klangforum Wien, Peter Burwik z zespołem XX. Jahrhundert, Alan Pierson z Alarm Will Sound, Ensemble Mosaik, Trio Abstrakt oraz Tokyo Philharmonic Orchestra.
W bieżącym roku nakładem wytwórni Kairos ukazał się jej pierwszy album-portret. Wydawcami kompozytorki są Edition Gravis i Edition Wunn. Kuwabara jest członkinią kameralnego kolektywu Awai-Za, który łączy nową muzykę z japońską kulturą Edo.
Wykłada w Kunitachi College of Music i w Senzoku Gakuen College of Music.
Wybrane utwory: Doll-Blind na flet prosty tenorowy i akordeon (2007), Spiral Mandala (Wind Chant and Night Chant) na shōmyō – japoński śpiew buddyjski (2015), Three Voices na skrzypce, altówkę i wiolonczelę (2016), Shadowless na skrzypce solo i ośmioro muzyków (2017), Tsuki no Kōgon na shōmyō (2017), Ōmagatoki no Uta na wiolonczelę solo (2014/17–18), In Between na saksofon altowy, perkusję i fortepian (2018), figure and ground, image and margin, obverse and reverse na shamisen solo i siedmioro muzyków (2018), Five Images-In Nomine dla sześciorga muzyków (2018–19), Nokorigaku na fortepian (2019), Time Abyss dla 17 muzyków w dwóch grupach (2019–20), Toward the Brink of Water Or the Verge of Dusk na violę d’amore (2020), Bai and Dharani na skrzypce solo (2020–21), White Winds, Blue Nights na biwę (z głosem jednego wykonawcy) i orkiestrę (2021), Four Seasons of the Five Saints: Dōgen, Saigyō, Ippen, Myōe, and Ryōkan na shōmyō (głosy czterech mnichów), perkusję, ryūteki, hichiriki, shō, shakuhachi, koto, shamisen, skrzypce i wiolonczelę (2021), The Six Hours Cycle, utwory solowe na fagot, altówkę i saksofon tenorowy (2022–23), Falling Leaves Moon Steps na shakuhachi solo, shamisen solo i orkiestrę (2023), Hamlet Ichi-dan na baryton solo (2023–24).