Winther Christensen, Christian Międzynarodowy Festiwal Muzyki Współczesnej Warszawska Jesień

przejdź do treści

ur. w 1977, studiował kompozycję w Duńskim Konserwatorium Królewskim, gdzie jego nauczycielami byli Bent Sørensen, Niels Rosing-Schow, Hans Abrahamsen i Hans-Peter Stubbe Teglbjærg, oraz w Konserwatorium Paryskim u Frédérica Durieux. Jego muzykę wykonywało wiele zespołów i orkiestr, m.in.: Orkiestra Filharmonii Narodowej w Warszawie, Duńska Narodowa Orkiestra Symfoniczna, SWR Symphonieorchester, Rundfunk-Sinfonieorchester w Berlinie, Ensemble Mosaik, ensemble recherche, London Sinfonietta, Distractfold, DissonArt, Curious Chamber Players, Defunensemble, Uusinta, Oslo Sinfonietta, Aleph, Alternance, 2e2m, Athelas Sinfonietta, SCENATET, na festiwalach i w salach koncertowych takich jak: Donaueschinger Musiktage, Wittener Tage für Neue Musik, MATA Festival, Klangspuren, Światowe Dni Muzyki ISCM, Nordic Music Days, Éclat, Ultraschall, Protokoll, Warszawska Jesień oraz Międzynarodowe Kursy Nowej Muzyki w Darmstadcie. Jest laureatem nagrody Akademie der Künste (2020), stypendium Lumbye/Agerby (2019), Léonie Sonning’s Talent Prize, Schierbeck Prize oraz stypendiów twórczych Duńskiej Fundacji Sztuki. W latach 2021–22 był dyrektorem artystycznym festiwalu Klang. 

Wybrane utwory: Nachtmusik na flet altowy, klarnet basowy, skrzypce, wiolonczelę i fortepian (2011–12), Concerto for a Movie Loop na orkiestrę (2012), Chromatische Weltmusik na wiolonczelę, akordeon i orkiestrę (2013), Four Hyperrealistic Songs na flet altowy, klarnet basowy, harfę, fortepian, wiolonczelę i elektronikę (2014–15), Hymns and Spectral Songs na flet altowy, klarnet basowy, saksofon altowy, gitarę, fortepian, skrzypce, altówkę, wiolonczelę i elektronikę (2015–16), Almost in G na flet altowy, klarnet basowy, perkusję, gitarę akustyczną, fortepian, skrzypce i wiolonczelę (2016), Chorale na gitarę akustyczną, gitarę elektryczną, flet altowy, klarnet basowy, fortepian, skrzypce, altówkę i wiolonczelę (2016–17), Freunde dla czworga muzyków (2018), Koncert fortepianowy (2018), Dark Sleep na głos, gitarę i dwa małe ekrany (2018–19), Koncert na altówkę i orkiestrę (2011/19), Piano Preludes na fortepian z elektroniką (2012–20), In Touch na skrzypce, altówkę, wiolonczelę, fortepian i klawiaturę MIDI (2020–21), Eating a Man na głos, flet altowy, klarnet, klarnet basowy, perkusję, fortepian, skrzypce i wiolonczelę (2008/2019–21), Children’s Songs na trąbkę, puzon, gitarę, dwie perkusje, fortepian i wiolonczelę (2021–22), Pasja na cztery puzony, dwa kontrabasy, dwie perkusje i wideo (2023).