ur. w 1986. Stara się tworzyć w relacji do świata, który go otacza, i historii, która nieodwołalnie napiera na teraźniejszość. Zafascynowany chorałem – nie tylko jako formą, lecz także jako przestrzenią słuchania – traktuje go jak źródło duchowego światła: prześwitu pomiędzy głosem a milczeniem. W muzyce poszukuje nie tyle nowości, ile prawdy. Interesuje go to, co kruche, migotliwe, trudne do uchwycenia – cisza między frazami, rytm oddechu, głos z oddali. Tworzy utwory, które nie chcą objaśniać świata, lecz raczej pozwalają się mu przysłuchać.

Nie stroni od eksperymentu, przekraczania gatunków i granic – ale wraca do nich jak do narzędzi, nie jak do celu. Wciąż uczy się słuchać. I pisać tak, by nie zagłuszyć tego, co najważniejsze – tego, co zwykle pozostaje niedopowiedziane.

Wybrane utwory: WAM-iationen na akordeon (2015), ἀπόπτωσις (apoptōsis) na sekstet wokalny (2015), toutur thrœu (Ritual of Hearing) na wiolonczelę i zespół (2016), Symphonic Piece na filharmonię (2017), monachomachia, teatr muzyczny (2017), GŁOSY,performans muzyczny w formie gry terenowej dla aktorów i muzyków (2018), De Trinitate na wiolonczelę solo, zespół wokalny, zespół instrumentalny i elektronikę (2019), new rosary sonatas na skrzypce i basso continuo (2020/22), intavolatura na altówkę i akordeon (2020), Inna nostalgia, scena dla aktora, grupy młodzieży i Pierrot ensemble (2021), lemelki, teatr muzyczny wg Stanisława Lema (2021), in latitudinem na trio smyczkowe i 17 instrumentów smyczkowych (2022), niebieska linia na zespół wokalny (2022), Méditation faite sur lamort future de Maÿerin, la quelle se joüe (lentement) avec Discretion na organy w stroju średniotonowym z dzielonymi klawiszami (2022), bright… holy… mad… na orkiestrę symfoniczną (2022), Mała, teatr muzyczny (2023), ’e mimki ’utew na kwartet wokalny (2024), Pascha crucifixionis na chór, orkiestrę, warstwę audio i wideo (2024–25).