W zespole TR Warszawa w latach 2000–07 oraz od 2018. Absolwentka Państwowej Wyższej Szkoły Teatralnej im. Ludwika Solskiegow Krakowie (wydział we Wrocławiu). Zadebiutowała w 1998 rolami Helenki i Cypojry w Sztukmistrzu z Lublina w reż. Jana Szurmieja w Operetce Wrocławskiej. Występowała na wielu polskich scenach, m.in. w Teatrze Polskim we Wrocławiu, Teatrze Powszechnym im. Zygmunta Hübnera w Warszawie, Teatrze Dramatycznym m.st. Warszawy czy Teatrze im. Wojciecha Bogusławskiego w Kaliszu.

Wielokrotnie nagradzana za kreacje aktorskie: za rolę Tani w Czwartej siostrze w reż. Agnieszki Glińskiej w Teatrze Polskim weWrocławiu (II Festiwal Dramaturgii Współczesnej „Rzeczywistość przedstawiona” w Zabrzu), za rolę Warii w Wiśniowym sadzie w reż. Pawła Miśkiewicza w tym samym teatrze (41. Kaliskie Spotkania Teatralne) czy Małej Metalowej Dziewczynki w Między nami dobrze jest w reż. Grzegorza Jarzyny w TR Warszawa (9. Ogólnopolski Festiwal Dramaturgii Współczesnej „Rzeczywistość przedstawiona” w Zabrzu; 50. Kaliskie Spotkania Teatralne,

46. Przegląd Teatrów Małych Form „Kontrapunkt”). Od 2010 pracuje również jako reżyserka. Zrealizowała m.in. Kompleks Portnoya w Teatrze Konsekwentnym w Warszawie (wraz z Adamem Sajnukiem), Generała w Teatrze IMKA w Warszawie (wraz z Markiem Kalitą), Klarę w Teatrze Powszechnym im. Zygmunta Hübnera, Dwoje biednych Rumunów mówiących po polsku w Teatrze Ludowym w Krakowie czy Mój sztandar zasikał kotek. Kroniki z Donbasu w TR Warszawa.

Wykreowała wiele ról telewizyjnych i filmowych. Na dużym ekranie można było ją zobaczyć m.in. w filmach W dół kolorowym wzgórzem w reż. Przemysława Wojcieszka (2004), Moja Australia w reż. Ami Drozd (2011), Niewidzialni w reż. Pawła Sali (2018) i Kobiety mafii w reż. Patryka Vegi (2018). Szerokiej publiczności znana jest z seriali Wataha (2014–19), Klangor (2021) czy Szadź (2020–24).