Utwór skomponowany dla Aarta Strootmanna i Narodowej Duńskiej Orkiestry Kameralnej pod dyrekcją Henrika Vagn Christensena, został po raz pierwszy wykonany 27 listopada 2015 z okazji prezentacji laureatów nagrody Carla Nielsena i Anne Marie Carl-Nielsen. 24 kwietnia 2016, podczas Dni Nowej Muzyki Kameralnej w Witten (Wittener Tage für Neue Kammermusik), odbyła się prapremiera nowej, rozbudowanej wersji, zamówionej przez Westdeutscher Rundfunk. Wykonawcami byli Aart Strootman i Orkiestra Symfoniczna WDR; dyrygował Emilio Pomàrico. 

Jak zazwyczaj w muzyce Juliany Hodkinson, także w tym utworze kompozytorka bada granice muzyki wyznaczone przez tradycję. „Cała muzyka i nawet instrumenty są w ciągłym stanie modyfikacji”, pisze artystka. W gitarze elektrycznej zmienia się naciąg strun, które raz fałszują na potęgę, to znów brzmią czysto, osiągają maksymalnie głośny i niski rejestr basowy albo też tworzą meandry mikrotonalnych odchyleń i „poślizgów” wysokości tonu. W partyturę wpisane są wiadomości z pierwszych stron gazet pochodzących z miesięcy, w których kompozytorka pracowała nad utworem. Wiadomości te zostały udźwiękowione według alfabetu Morse’a lub przekonwertowane przy pomocy innych narzędzi kompozytorskich. Inicjatywa ta stanowi „próbę stworzenia relacji pomiędzy bieżącymi wydarzeniami, ich prezentacją w mediach i środkach komunikacji a materialnym aspektem dzieła muzycznego” – lub może raczej autorka zakłada istnienie takich relacji, przyznając zarazem, że trudno je wytropić. 

Tytuł pochodzi z tekstu opery kameralnej Hodkinson & Troup TURBULENCE. Tytułowe słowa wypowiada pilot pod koniec opery.


Kompozycja ...can modify completely / in this case / not that it will make any difference... była emitowana przez następujących nadawców radiowych: Duńskie Radio P2, BBC 3, Szwajcarskie SRF 2 Kultur, DeutschlandRadio Kultur, WDR3 i islandzkie Rás 1.