Stan niepewny, przemijanie, przenikanie... Z ciekłego powietrze przeobraża się w lotne. Tak uchwycone, przybiera kolejną postać. Tajemnica...


Na początku dźwięk niski. Wokół niego tworzy się gęsta tkanka brzmieniowa, do której, jakby wywołane przeciągiem, wdzierają się krótkie interwencje drzewa w wysokim rejestrze. Gra tych przeciwności wypełnia część pierwszą utworu, wolną i pełną zadumy. 

Część druga, o odmiennym charakterze, rozpoczyna się szybkim przebiegiem smyczków, który jest tutaj elementem formotwórczym przechodzącym przez różne przeobrażenia i przeciwstawiającym się ostrym akcentom blachy. Pojawienie się delikatnej, cichej sekwencji nawiązuje do brzmień zawartych już w części pierwszej, by powrócić do szybkich rytmicznych przebiegów, aż do końcowego pochodu w górę, płynącego poprzez poszczególne grupy orkiestry. 

Część trzecia zaczyna się spokojnym motywem tercjowym, który stanowi jej nić przewodnią. W dalszym przebiegu tej części powracają elementy dźwiękowe z części poprzednich, przeobrażone, rodzaj wspomnienia tego, co właśnie się wydarzyło, niedopowiedziane, przybierające nowe kształty. 

Utwór powstał na zamówienie festiwalu Warszawska Jesień 2021. 

Elżbieta Sikora 

Wykonanie utworu Liquid Air Elżbiety Sikory za zgodą wydawcy – Polskiego Wydawnictwa Muzycznego.