literaturoznawca i tłumacz. Profesor na Uniwersytecie Warszawskim, specjalizuje się w literaturze francuskiej XIX i XX wieku i komparatystyce (związkach literatury z muzyką i malarstwem). Były dyrektor Instytutu Romanistyki Uniwersytetu Warszawskiego, prodziekan Wydziału Neofilologii UW, kierownik Katedry Filologii Romańskiej Uniwersytetu Łódzkiego oraz przewodniczący Olimpiady Języka Francuskiego. Opiekun naukowy magistrantów i doktorantów w kilku polskich i francuskich uniwersytetach: poprowadził 17 ukończonych przewodów doktorskich. Członek-korespondent Société d’Histoire Littéraire de la France oraz innych francuskich stowarzyszeń literackich. 

Autor książek Alain-Fournier romancier. Le Grand Meaulnes i Romain Rolland en Pologne. 1910–1939. Redaktor wielu książek publikowanych w Instytucie Romanistyki i w wydawnictwach UW, wydawnictwie słowo/obraz terytoria (Pisma Baudelaire’a) i w wydawnictwie UMFC (libretto Fausta Berlioza). Autor m.in. przekładów Metody Chopina w książce Alfreda Cortota Aspects de Chopin, listów Baudelaire’a i Syzyfa Alberta Camusa, Gnijącego czarodzieja Apollinaire’a (razem z Marią Braunstein), O której odjedzie pociąg do Paryża? Apollinaire’a i Za swoim sobowtórem Jeana-Pierre’a Dupreya w „Dialogu” czy wyboru wierszy Grzegorza Kwiatkowskiego w paryskim piśmie „PO&SIE”.