ur. w 1976 w Ukrainie w miejscowości Borshchiv (niegdyś Borszczów w okolicach Tarnopola), kompozytor, menadżer projektów muzyki współczesnej, ukończył Państwową Akademię Muzyczną im. Mykoły Łysenki, kompozycji uczył go Myroslav Skoryk, a konsultowali – Oleksandr Shchetynsky, Jeff Beer, Arvo Pärt, Beat Furrer i Yuval Shaked. Dwukrotnie (2003, 2006) korzystał z program stypendialnego Gaude Polonia, nansowanego ze środków Ministerstwa Kultury i Sztuki; studiował w Krakowie u Zbigniewa Bujarskiego oraz w Warszawie u Zygmunta Krauzego. Ponadto uzyskał stypendia: Fundacji Przyjaciół Warszawskiej Jesieni (2003), ZAiKS-u (Fundusz Popierania Twórczości im. Andrzeja Szczypiorskiego), Gulliver Connect (2008), Prezydenta Ukrainy (2008–10). Komponował na zamówienie Instytutu Muzyki i Tańca w Warszawie, Instytutu Polskiego w Kijowie oraz stacji Deutsche Welle. Był wielokrotnie nagradzany za twórczość muzyczną i teatralną zarówno w swoim kraju, jak w Polsce i Bułgarii. Jego kompozycje i produkcje teatralne znane są z wykonań na Litwie, Łotwie, Białorusi, w Rosji, Armenii, Polsce, Francji, Szwajcarii, Niemczech, Chinach – i naturalnie w Ukrainie. Sehin jest członkiem Związku Kompozytorów Ukraińskich. Ma godne uwagi doświadczenie menedżerskie, nabyte przy pracy nad międzynarodowymi festiwalami muzyki, takim jak m.in. Kontrasty (Lwów, 1998–2006), Aksamitna Kurtyna (Lwów, 2006), Kyiv Music Fest (Kijów 2009) czy Międzynarodowe Forum Młodej Muzyki (Kijów 2009, 2011, 2013). 

Począwszy od 2009 Sehin pracuje nad projektami artystycznymi w swoim kraju. 2009 to także rok, w którym rozpoczął koordynację projektów Ensemble Nostri Temporis, by objąć jego kierownictwo w roku następnym. Jest ponadto założycielem i dyrektorem artystycznym pierwszych w Ukrainie Kursów Mistrzowskich Nowej Muzyki COURSE (od 2012 odbywają się one co roku) oraz Ukraińskiego Biennale Nowej Muzyki. Od 2012 pełni funkcję dyrektora handlowego projektu Development of New Music przy Państwowej Filharmonii Lwowskiej, jak też dyrektora artystycznego festiwalu Kontrasty. 

W 2019 zorganizował serię koncertów Pro et Contra. Scena Nowej Muzyki w Filharmonii Lwowskiej, rok później zainicjował projekt antykryzysowy Sounds of the Lviv Philharmonic / Dźwięki Filharmonii Lwowskiej. Doczekał się on dwóch realizacji: w 2020 i 2021 i zyskał duży oddźwięk w postaci ponad stu transmisji online koncertów filharmonicznych. W 2022 Bohdan Sehin wystartował z serią koncertów cyfrowych pod hasłem „Ukraina 2022. Muzy Nie Milkną”, dostępnych na kanale YouTube Filharmonii Lwowskiej; seria wspiera muzyków, którzy pozostali w kraju na czas rosyjskiej inwazji. Obecnie Bohdan Sehin przebywa wraz z rodziną w Ukrainie i nie planuje jej opuścić. Pisze muzykę, korzystając z zamówień instytucji zagranicznych. Nadal realizuje serię „Ukraina 2022. Muzy Nie Milkną” – traktując ją jako swój menedżerski priorytet. I tak pozostanie, dopóki wojna się nie skończy. 

Wybrane utwory: Blazhen Muzh (Blessed is the Man), psalm 1 na chór mieszany a cappell (2000–03), Stabat Mater na chór mieszany i orkiestrę symfoniczną (2002–03), “Why is my verse so bar­ren of new pride” (dla Arvo Pärta) na tenor altowy, dwa tenory, bas i siedem instrumentów, do tekstu sonetu 76. Szekspira (2003), Song of Orpheus na tenor altowy i kwartet smyczkowy (2006), „...tymczasem lipiec jakże (okrutnie) piękny...” na sopran i orkiestrę symfoniczną, do wiersza Lipiec Marty Podgórnik (2007), Irradiation na obój, skrzypce i fortepian (2009), Without title na flet, wiolonczelę i fortepian (wersja z 2009), Gloria in excelsis Deo na chór mieszany i orkiestrę symfoniczną (2008–10), Icarus na zespół dziewięciu instrumentów (2010), vox devices, happening na trzech performerów i sprzęty domowe (2011), A jak żeglarze ziemi cieszą się widokiem... na organy (2011), Daedalus na flet, klarnet basowy, skrzypce i wiolonczelę (2011), ZvukoIzolyatsia 1. Introduction. Intervention na zespół i elektronikę (2011), Musi­kalisches Opfer (für Gustav Mahler) na obój, waltornię, kontrabas i fortepian (2011), ZvukoIzolyatsia 2. Outside na obój, klarnet, fagot, waltornię, trąbkę i live electronics (2012), Factory workshop: 1, 2, 3, trzy kompozycje elektroniczne (2012), Talos na kwartet smyczkowy (2014), Internal continuity na fortepian preparowany i nagranie audio (2014), Preparation, performans; Olha Fraze-Frazenko – wideo, Ostap Slyvynskyi – scenariusz, gra aktorska (2015), Gamma Boote na skrzypce i fortepian (2015), Between East and West. Mystery of Birth, cykliczny utwór sakralny na cztery głosy solowe, chór mieszany, orkiestrę smyczkową i organy do tekstów religijnych łacińskich, greckich i ukraińskich, a także zaczerpniętych z Sofoklesa w przekładzie polskim Nikosa Chadzinikolau (2017), Fantasia Galiciana na siedem akordeonów i orkiestrę symfoniczną (2017), Song of Orpheus na tenor altowy i orkiestrę smyczkową (2006/17), Alleluja. Music for ho­lidays and fireworks na chór mieszany i orkiestrę symfoniczną (2015/18), Shchedry Vechir (Generous Evening), wersja na chór mieszany i orkiestrę smyczkową, pamięci Romana Stelmaszczuka (2018), Winter King, performans multimedialny (Korg MS-20 mini syntezator) wg poezji Ostapa Slivynsky’ego ze zbioru Winter King (2018), Icarus na zespół (2010/2019), Daedalus na zespół (2011/19), Pause, sound design i kompozycja muzyczna na live electronics do produkcji teatralnej (2019), Melancholic Cantata in honor of Lviv’s Mozart, kompozycja muzyczno-literacka dla recytatora i melodeklamatora/ki, na sopran, klawesyn, fortepian, organy, bandurę, chór, orkiestrę i elektronikę (2021), Bez tytułu, wersja na skrzypce, kontrabas i fortepian (2021), Pieśń bez słów, wersja na skrzypce solo i orkiestrę smyczkową (2022), Kyrie ele­ison, wersja na kwartet wiolonczelowy (2022).