powstały na zamówienie Małgorzaty Walentynowicz, znakomitej pianistki, z którą miałem przyjemność kilkakrotnie współpracować. W utworze wykorzystałem wszechobecną w muzyce popularnej metodę samplowania: wycinania fragmentów nagrań i łączenia ich według narracyjnych i formalnych związków. W wyciętych fragmentach poza samym dźwiękiem i jego barwą obecne są również inne, zapisane w nagraniu treści i znaczenia, (gesty, groovy, beaty, riffy) związane z określonym stylem czy idiomem. Między dźwiękami zawiązują się więc relacje niemal fizyczne, oparte na ładunkach i wektorach poszczególnych sampli. Techniczna i estetyczna wszechstronność Małgorzaty Walentynowicz pozwoliła nadać tej choreografii rozedrganych faktur odpowiedni rozmach i wartkość. Utwór posiada też warstwę wideo stworzoną przez Dorotę Walentynowicz. Są to kalejdoskopowe, abstrakcyjne struktury, które w dyskretny sposób podkreślają i komentują motoryczność samej muzyki. 

Sławomir Wojciechowski