Cornelius Cardew wykorzystał w swojej kompozycji pierwsze siedem ustępów dzieła Konfucjusza Wielka nauka (Dà Xué) w tłumaczeniu Ezry Pounda. Księga, spisana przez filozofa i jego uczniów, powstała między V a II w. p.n.e. i stanowi wykładnię konfucjańskiej myśli społecznej. Cardew zadedykował kompozycję Scratch Orchestra, londyńskiemu zespołowi, którego był współzałożycielem. Członkami zespołu byli nie tylko muzycy, ale też aktorzy, tancerze, artyści wizualni i osoby niezajmujące się na co dzień żadną dziedziną sztuki. Partytura Great Learning uwzględnia specyficzny charakter zespołu. 

Paragraph 2 jest przeznaczony dla śpiewaków i perkusistów grających na bębnach. Śpiew został zanotowany w pięciu liniach – już pierwsza z nich obejmuje całość tekstu, zatem jest on powtarzany pięciokrotnie. Każda linia składa się z pięciu taktów, w których zapisane są wysokości dźwięków. Długości dźwięków zależą od oddechów wykonawców, ale też są skoordynowane z wzorcami rytmicznymi. Perkusiści grają 26 różnych rytmów w wybranej kolejności – każdemu z taktów odpowiada jeden wzór rytmiczny, ostatni zostaje wykonany po zakończeniu śpiewu. 

Paragraph 7 wykonują wyłącznie śpiewacy. Jest zapisany w 24 liniach, śpiewanych na jednym oddechu określoną liczbę razy. Każdy ze śpiewaków śpiewa zatem we własnym tempie. Pierwszą wysokość dźwięku wybiera samodzielnie, następne (na których śpiewa kolejne linie) wybiera spośród śpiewanych w danym momencie przez pozostałych wykonawców. 

opr. Adam Suprynowicz