absolwentka Yale School of Music, doktorat obroniła na Uniwersytecie Columbia. Wśród jej mistrzów byli: George Lewis, Georg Friedrich Haas, Marcos Balter, Zosha Di Castri, Aaron Jay Kernis, Christopher Theofanidis i David Lang. W latach 2017–20 była rezydentką California Symphony. Była również rezydentką Young Concert Artists, Inc. 

Jako laureatka Nagrody Rzymskiej rezydowała w latach 2020–21 w Akademii Amerykańskiej w Rzymie. Skrzypaczka Hilary Hahn nominowała ją do nagrody Career Advancement Award 2020, przyznawanej przez Orkiestrę Symfoniczną w Dallas. Została również uhonorowana przez ASCAP, BMI, Amerykańską Akademię Sztuki i Literatury, Chamber Music America, Fundację Barlowa, Civitella Ranieri, Międzynarodowe Towarzystwo Muzyki Współczesnej, Fundację Muzyczną im. Sergiusza Kusewickiego i Wigmore Hall. 

Jej dzieła były zamawiane i wykonywane przez wiodące zespoły, takie jak: Los Angeles Philharmonic, London Sinfonietta, Orchestre Philharmonique de Radio France, Ensemble intercontemporain oraz orkiestry symfoniczne z Dallas, Minnesoty, Oregonu, Albany, Indianapolis i Tokio. Brała udział w festiwalach w Fontainebleau i Huddersfield, IRCAM ManiFeste, MANCA w Nicei, Suntory Summer Arts i Takefu Music Festival w Japonii oraz festiwalach w Aspen, Norfolk, Santa Fe i Tanglewood w Stanach Zjednoczonych. Jej dzieła były prezentowane w najważniejszych światowych salach koncertowych, w tym Carnegie Hall, Disney Hall i Suntory Hall w Tokio. 

Obecnie jest wizytującym adiunktem kompozycji w Yale School of Music. Wcześniej wykładała m.in. w Peabody Institute – Johns Hopkins University, Mannes School of Music, Jacobs School of Music na Indiana University w Bloomington, w Walden School i Bard College Conservatory of Music Preparatory Division. 

Ważniejsze utwory: Iaspis na przestrojone skrzypce (2013), The Loveliest Afternoon of the Year, jednoaktowa opera kameralna wg sztuki Johna Guare’a na troje solistów, dwoje śpiewających lalkarzy i orkiestrę kameralną (2013), aeiou na chór altów i sopranów a cappella (2014), Recordatorio na kontralt/kontratenor i zespół barokowy (2014), speckled the green and blue na zespół z Pierrot Lunaire i perkusję (2014–15), Leaf Catalogue na orkiestrę (2015), Vidi l’Angelo nel marmo na sopran i kontrabas (2015), With Each Breathing na kwartet smyczkowy (2015), New Geometry na oktet (2015; wersja na 13 muzyków, 2016), Ordinary Matter na fortepian na cztery ręce (2015), Una Corda na fortepian preparowany i zespół (2016), Responding to the Waves na skrzypce (2016), Thread Unfurled na flet i fortepian (2016), Off Hesperus na przestrojoną altówkę, elektronikę i 39 świateł LED (2017), Leaf Fabric na orkiestrę (2017), Phrases na sopran i kontrabas (2017), drip / spin na flet i fortepian (2017), Drift na orkiestrę (2017), Quartet, or, three musical games na czworo dowolnych instrumentalistów (2018), Preludium na wiolonczelę i fortepian (2018), like a broken clock na orkiestrę (2018), Chamber Music na orkiestrę (2018; wersja na sinfoniettę, 2021), Artifacts, koncert na skrzypce i orkiestrę (2019), Kalesa Ed Kaluca na siedem kontrabasów (2019), drip music na kwartet smyczkowy (2019; wersja na nonet, 2021), Impromptu na orkiestrę (2019),estrangement na sopran i fortepian (2020), Two Songs for Robyn na skrzypce i media (2020), Illuminate na troje śpiewaków i orkiestrę (2020), these intervals matter na sopran, kieliszki do wina i żwir (2020), Two Songs for Robyn na skrzypce i media (2020), Two Memories na fortepian (2020), impromptu dla Hanzhi na akordeon (2020), Trio na perkusję, kontrabas i fortepian (2018–21), waste knot na sopran, cztery amplifikowane dyktafony i zespół (2021), forgetting na sekstet wokalny i zabawki (2021), musica spolia na flet, altówkę/skrzypce, perkusję i fortepian (2021), Aluminum Forest na zautomatyzowane aluminiowe dzwonki wietrzne (2021), droptet na kropelki z papier mâché i nagrania terenowe (2021), all around the sea blazed gold, sinfonietta (2022), Koncert szeptany na wiolonczelę i orkiestrę (2023).