Samimi Mofakham, Idin
ur. 1982, irański kompozytor i performer. Jego muzyka jest głęboko zakorzeniona w tradycyjnej i regionalnej muzyce rodzinnego kraju. Od 2015 rozwija własny język muzyczny oparty na niezachodnich systemach strojenia instrumentów, just intonation i psychoakustyce. W 2023 otrzymał doktorat na Norweskiej Akademii Muzycznej w Oslo na podstawie pracy badawczej dotyczącej średniowiecznych systemów strojenia instrumentów z Iranu i ich twórczego wykorzystania we współczesnej kompozycji.
Jest współzałożycielem i kierownikiem artystycznym Spectro Centre for New Music. W latach 2015–19 był członkiem zarządu i kuratorem Tehran Contemporary Music Festival, jedynego międzynarodowego festiwalu poświęconego muzyce współczesnej i eksperymentalnej w Iranie. Gra w eksperymentalnym zespole Spectro Duo, który założył wraz z żoną kompozytorką Martyną Kosecką. Muzycznie skupiają się na estetyce drone, hałasie, zjawiskach beatowych, glitch, transformacji nagrań terenowych, mikrotonalności i modalnościach orientalnych.
Muzyka Idina była wykonywana lub nagrywana przez takie zespoły, jak: Klangforum Wien, S.E.M Ensemble, Hermes Ensemble, Omnibus Ensemble, Moto Perpetuo, AuditivVokal Dresden, Momenta Quartet, IAMA Trio, Ostravská Banda, Stockholm Saxophone Quartet, Xelmya Trio, Oslo Sinfonietta, Abbyss Quartet, a w Iranie przede wszystkim przez Nivak Ensemble i Nilper Orchestra.
Wybrane utwory: October Diaries na fortepian (2012), Hommage a’ Abolhasan Saba na skrzypce i wiolonczelę (2012), Mirage... na skrzypce, altówkę, wiolonczelę i wodę (2012), Rajaz – koncert na róg tenorowy i zespół (2013), Hesâr na flet prosty, skrzypce i wiolonczelę (2013), Hommage à Komitas na sopran i zespół kameralny (2014), Ludus Consonus X na zespół kameralny (2014), Truth. Courage. Freedom na zespół wokalny (2014), Holography, koncert na fortepian i orkiestrę smyczkową (2015), Muye I na zespół wokalny (2016), At the waters of Lethe, opera w jednym akcie do libretta Martyny Koseckiej (2016), ReSearch na zespół wokalny (2017), Splashes – pięć etiud sonorystycznych na zespół (2017), Zurvan na orkiestrę symfoniczną (2018), Siyâh Mashq III na klawesyn solo (2018), ÂVÂZ na puzon i elektronikę (2019), ... of struggle and hope na kwartet kontrabasowy i elektronikę (2020), Ketâb al-Advâr na mikrointerwałowo przestrojony fortepian (2020), Crystallum na kwartet smyczkowy i elektronikę (2021), Mantiq Al-Tayr: The Conference of the Birds na santur, perkusję, zespół, elektronikę i wideo (2022), Abjad Dream na mikrointerwałowo przestrojony fortepian i elektronikę (2022), 4C2 na perkusję solo (2022), Taftâl na sześciotonowe harmonium (2023).