ur. w 1967 w Londynie, studiowała kompozycję pod kierunkiem Nigela Osborne’a w Edynburgu oraz u Wolfganga Rihma w Karlsruhe. W swej twórczości koncentruje się na przestrzennym i rzeźbiarskim aspekcie organizacji dźwięków. I tak, np. w chroma I – XX, Stasis i Stasis Kollektiv rozbudowuje przestrzenne kolaże aż do 25 grup kameralnych, a źródła dźwięku sytuuje w radykalnie odmiennych przestrzeniach architektonicznych. Jej pierwszy utwór sceniczny, insideout – 90-minutowy kolaż do instalacji choreograficznej (współpraca: Sasha Waltz) – miał już ponad sto wykonań na świecie. Dla zespołu Musikfabrik, dla Donatienne Michel-Dansac i Enno Poppego napisała kompozycję-instalację przestrzenną Yes, do realizacji w Filharmonii w Berlinie bądź w przestrzeni paryskiej katedry Św. Eustachego. Komponuje też utwory instrumentalne, z upodobaniem stosuje formy koncertu i concertina. Ich wykonawcami są tak znakomici soliści, jak Marco Blaauw, zespoły jak Musikfabrik, Klangforum Wien, Modern, Dal Niente, Asko|Schönberg, Arditti Quartet, Quatuor Diotima, Resonanz, recherche, Remix, ICE, Neue Vocalsolisten, orkiestry SWRSO, WDRSO, BBC Symphony i w.in. Ceniona jako pedagożka, Saunders wykłada regularnie m.in. na Międzynarodowych Wakacyjnych Kursach Nowej Muzyki w Darmstadcie i w Impuls Academy w Grazu. 

Mieszka w Berlinie. Jest członkinią Akademie der Künste Berlin oraz Sachsische Akademie der Künste w Dreźnie. Od 1997 wydawcą jej muzyki jest Edition Peters. 

Wybrane utwory (od 2013): ...of waters making moan na akordeon (2013), Solitude na wiolonczelę (2013), Void na duet perkusyjny i orkiestrę (2013–14), Alba na trąbkę i orkiestrę (2014), Six for AK na dwoje perkusistów, dwoje pianistów, gitarę i harfę (2015), Aether na dwa klarnety basowe (2014–16), Skin na sopran i trzynaście instrumentów (2015–16), White na trąbkę podwójną (2015–16), Bite na flet (2016), Yes, kompozycja przestrzenna na sopran i zespół (2016–17), O na sopran (2017), Unbreathed na kwartet smyczkowy (2017), dust na skrzypce i fortepian (2017–18), Flesh na akordeon (2018), Hauch na skrzypce solo (2018), Metal Bottle Necks na gitarę elektryczną (2018), Sole, trio na akordeon, perkusję i fortepian (2018), Stirring Still III na 7 wykonawców (2019), Withinnan, studium wnętrzności fortepianu (2019), Nether, koncert na sopran i 19 instrumentów, music-boxes (2 grających) i dwa odtwarzacze (2019), dust II na duo perkusyjne (2018/20), The Mouth na sopran i taśmę (2018/20), Scar na 16 solistów-instrumentalistów i dyrygenta (2018/20), Moving Picture 946-3 na trąbkę solo i akustycznie manipulowany dźwięk do filmu Corinny Belle i Gerharda Richtera (2019/20), to an utterance, koncert fortepianowy (2020), Myriad III, koncert-instalacja (2020), Dust III na grupę perkusistów, 14 instrumentów i dyrygenta (2018/21), That Time na saksofon barytonowy, perkusję i fortepian (2019/21), Myriad II, koncert-instalacja (2022), Us Dead Talk Love na głos altowy, saksofon, syntezator, gitarę elektryczną i perkusję, tekst: Ed Atkins (2021), Hauch. Music for dance, kolaż na 7 instrumentów, perkusję i tancerkę (opcjonalnie) (2021), Myriad I – kolaż 4 utworów na zespoły (2021), Wound, koncert na zespół i orkiestrę (2022), Skull na zespół (2022/23).