Człowiek jest skomplikowanym systemem naczyń połączonych, które na zewnątrz zdają się stanowić harmonijną całość, a wewnątrz mogą być popękane, zniekształcone i kruche.

Wszelkie zjawiska, które nie mieszczą się w określonych ramach, są anomalią. Łatwo dostrzec te, które są na zewnątrz. Te które znajdują się wewnątrz, są niewidoczne. Wszelkie zaburzenia są niepożądane.

Każda osoba ma postać zewnętrzną i wnętrze; każda osoba ma anomalie, które sobie uzmysławia bądź nie. Nieważne w jakiej warstwie: fizycznej, duchowej czy mentalnej. Niemożliwe jest zobaczenie prawdziwego siebie bez zrozumienia, z czego się składamy. 

Myśląc o ciele człowieka oraz o tym, jakie jego części są granicą między światem zewnętrznym a wewnętrznym, dochodzimy do wniosku, że najbardziej bezpośrednim elementem jest skóra. Ona pozornie dzieli te dwa światy, ale jest też miejscem ich zetknięcia. Ciało ludzkie definiuję jako bryłę wewnętrznie otwartą, która przybiera kształt pustego w środku walca. Wykorzystany materiał przypomina o głęboko zakorzenionych w naszej kulturze archetypach i mitach o pochodzeniu człowieka. 

Od dzieciństwa choruję na autoimmunologiczną chorobę Leśniowskiego-Crohna, przewlekłą i nieprzewidywalną w przebiegu. Charakteryzuje się ona stanami remisji i zaostrzeń, a jej główne objawy dotyczą przewodu pokarmowego i są bardzo wstydliwe. Rzeźba jest moim alter ego – odpowiedzią na moją fizyczność. To są moje cząstki, z którymi się utożsamiam. Każdy ze składających się na rzeźbę pięcioczęściowych półwalców waży między 50 a 60 kg – tyle ile ja. Wysokość i szerokość obu modułów odpowiada moim wymiarom. Ta forma została stworzona z myślą o tym, żebym mogła samodzielnie ją skonstruować. Łączę się z nią, instalując ją za każdym razem na nowo. 

Płyny ustrojowe w obrazie wideo oraz woda w obiekcie opowiadają historię o oczyszczeniu. System węży pompuje wodę, zbierając pozostałości płynów ustrojowych, które spływają do kanalizacji. Zostawiły one jednak widoczne artefakty, czyli anomalie, które świadczą o odbytym procesie. Rzeźba jest wyrazem oczyszczenia – procesem prowadzącym do akceptacji. 

Aleksandra Stefaniak