To utwór odwołujący się do metody cottonproofingu. Składa się z fragmentów faktur brzmieniowych zainspirowanych mikroskopowymi zdjęciami włókna bawełnianego. Metoda cottonproofingu to praktyka behawioralna, w której podmiot usiłuje przewidzieć trudne sytuacje w życiu codziennym (związane z innymi ludźmi) i im zapobiec. 

Maja Bosnić