Nie bójmy się śpiewu ptaków - Agnieszka Suchocka
Bazując na koncepcji fantomatyki autorstwa Stanisława Lema oraz popularnych trendach filmów internetowych, w których eksplorowano lęk przez zasłanianie oczu i dotykanie nieznanych przedmiotów, projekt analizuje sposób, w jaki technologia wirtualnej rzeczywistości (VR) może pomóc w pokonywaniu lęków. W swojej książce Summa technologiae Stanisław Lem już w latach 60. przewidział system działania VR, który nazwał fantomatyką. Fantomatyka polega na całkowitym pochłonięciu człowieka przez fikcyjną przestrzeń, z której nie ma możliwości wyjścia. Lem eksplorował potencjalne zastosowania nowych technologii, takich jak VR, które mogłyby przekazywać sensoryczne wrażenia na różnych poziomach w celu stworzenia rzeczywistości nieodróżnialnej od prawdziwej. Główne pytanie stawiane przez pisarza brzmi: jak stworzyć rzeczywistość dla bytujących w nich istot rozumnych, w żaden sposób nieodróżnialną od normalnej rzeczywistości, ale podległą odmiennym niż ona prawom?
Psychoterapeuci zajmujący się osobami z zaburzeniami lękowymi często zalecają wyobrażanie sobie bezpiecznego miejsca, które pozwala im się uspokoić, wziąć oddech i całkowicie odciąć się od przestrzeni myśli, przenosząc się do równoległej rzeczywistości. Może to być pomocnym narzędziem w wielu sytuacjach. Korzystając z okularów VR, uczestnicy będą mieli możliwość doświadczenia wirtualnej rzeczywistości, która może wpływać na ich percepcję i emocje. VR pozwala na eksplorację i stopniowe przyzwyczajanie się do sytuacji lękowych, co może prowadzić do stopniowego uodparniania się na nie, może też pozwalać na ucieczkę i odpoczynek od stanu lękowego. Celem eksperymentu jest uświadomienie siły tego narzędzia oraz jego potencjalnego zastosowania w procesie walki z zaburzeniami lękowymi.
Agnieszka Suchocka