Utwór, w którym badam, do jakiego stopnia można zdekonstruować piosenki grupy The Beatles – mające wysoką, wręcz ikoniczną identyfikację społeczną – tak, aby zachować ich choćby szczątkową rozpoznawalność. 

Sam tytuł pokazuje już kierunki mojego myślenia. Punktem wyjścia jest muzyka legendarnego zespołu z Liverpoolu. Cząstka „-less” sugeruje natomiast ubytek, utratę, niemożliwość oddziaływania w określony sposób. Tytuł ma również drugie dno. Neologizm „beatless” określa pewną cechę kompozycji – brak beatu. To drugie znaczenie tytułu opisuje mój sposób podejścia do faktury orkiestrowej, w której celowo tworzę i niszczę odczucie beatów, atomizuję materiał (nie tylko rytmiczny, ale również harmoniczny i barwowy), wytracając jego konturowość na rzecz ziarnistości. Dzięki temu to, co początkowo czytelne (w samym utworze lub poza nim w odniesieniu do muzyki Beatlesów), staje się mgliste, ale przez mniejszą oczywistość – znacznie bardziej intrygujące. W kompozycji Beatles(s) czerpię z ikony popkultury i dalece przetwarzam w kreatywny sposób źródło inspiracji, stapiane z moim językiem muzycznym. Bardzo interesują mnie takie wielopoziomowe zależności, pokazywanie ukrytych podobieństw, gdy fasada to pozornie same różnice i silne kontrasty. 

Paweł Hendrich 

Wydawcą utworu Beatles(s) Pawła Hendricha jest Polskie Wydawnictwo Muzyczne.