ur. w 1951 rumuńska kompozytorka. Uzyskała licencjat oraz magisterium z kompozycji na Narodowym Uniwersytecie Muzycznym w Bukareszcie. Studiowała tam w latach 1970–75 u Tiberiu Olaha i Ștefana Niculescu. Wieloletnia profesorka Katedry Kompozycji w Bukareszcie, którą kierowała w latach 2008–13. Napisała ponad 120 utworów obejmujących niemal każdy gatunek muzyczny: od utworów solowych, kameralnych, chóralnych po orkiestrowe, od utworów łączących muzykę instrumentalną z elektroniczną po muzykę teatralną.

Jej muzyka była wykonywana na wielu koncertach i festiwalach na całym świecie: w Europie, na Dalekim Wschodzie, Australii, Kanadzie, Ameryce Północnej i Południowej – wśród nich na „koncertach autorskich”. Niektóre utwory Doiny Rotaru zostały zamówione przez Radio France, Radio Graz, Suntory Hall Tokyo, francuskie Ministerstwo Kultury, festiwal Warszawska Jesień, Stockholm Saxophone Quartet, zespoły i solistów z Francji, Niemiec, Wielkiej Brytanii, Holandii, Szwajcarii. Doina Rotaru otrzymała nagrody Akademii Rumuńskiej (Bukareszt, 1996) i Związku Kompozytorów Rumuńskich (1981, 1986, 1990, 1994, 1997, 2001, 2004 i 2007). Za II Symfonię zdobyła w 1994 roku I nagrodę na Międzynarodowym Konkursie Gedok – Mannheim (Niemcy).

Wykładała gościnnie w Niemczech (Darmstadt, Międzynarodowe Wakacyjne Kursy Nowej Muzyki 1992, 1994), Holandii (Amsterdam, Międzynarodowe Warsztaty Kompozytorskie Gaudeamus 1990, 1992), Anglii (Huddersfield University 1995, Brighton 1995), Japonii (Tokyo, Suntory Hall, 2001), Islandii (Skalholt,2006), Francji (Paryż i Lille, 2009), Szwecji (Sztokholm, 2010), we Włoszech (2011, 2019), w Polsce (2018) oraz w Hiszpanii (2019).

Płyty z jej muzyką zostały wyprodukowane przez Attacca Records, Radio Rumuńskie, Electrecord, MPS, Nova Musica, L’empreinte Digitale, Megalone oraz Sonoton.

Jej utwory są publikowane przez Wydawnictwo Muzyczne (Editura Muzicala) w Bukareszcie, Éditions Leduc i Henry Lemoine w Paryżu oraz Babel Scores.

Wybrane utwory: The Crossroads of the Poppies na fortepian (1980), Jeu de miroirs na cztery flety (1984), Symfonia nr II (1988), Dorna flet altowy (1989), Spiralis III na flet altowy i gitarę (1992), Over Time na shakuhachi i flet basowy (1992), Lights from a Rainbow na orkiestrę kameralną (1993), Koncert nr 1 Seven Levels to the Sky na saksofony i orkiestrę (1993), Koncert nr 4 Florilegium na flet poprzeczny i altowy i orkiestrę fletową (1996) Tempio di fumo na flet (1997), Alean na cztery saksofony (1997), Uroboros na dwa flety (1998), Shadows (Umbre) na altówkę i orkiestrę kameralną (1999), Wings of Light na 24 flety (2000), L’Éternel Retour na 8 wiolonczel(2000), Crystals na flet i fortepian (2002), Matanga na saksofon basowy i sześcioro perkusistów (2005), Entrelacs na pięć tradycyjnych instrumentów japońskich (2005), Japanese Garden na flet i taśmę (2006), Mithya I na flet (2007), Ielele na flet, obój, klarnet, fortepian,perkusję i kwintet smyczkowy (2007), Geyzer na perkusję i taśmę (2008), Koncert nr 5 L’Ange avec une seule aile na flet i orkiestrę (2010),Metabole III na zespół kameralny (2012), Il Pianto del Ghiaccio na cztery flety i perkusję (2016), Vivarta na kwartet smyczkowy (2009/17), Jyotis na flet (2017), Obsessivo II na flet, flet prosty, harfę i klawesyn (2018), Nymphéa na orkiestrę (2019).