kompozytor, improwizator (pianista, perkusista, live electronics), artysta dźwięku, profesor Akademii Muzycznej w Poznaniu, doktor habilitowany sztuki muzycznej – specjalność kompozycja.
Zapała nie dostrzega granic pomiędzy muzyką poznaną poprzez akademickie wykształcenie, muzycznymi doświadczeniami kontrkultury i współpracą z artystami z innych dziedzin sztuki. Jego utwory są prezentowane na festiwalach muzyki współczesnej, w jazzowych klubach, na scenach muzyki eksperymentalnej oraz w otwartych przestrzeniach miejskich. Ukończył studia z kompozycji i dyrygentury chóralnej. Uczestniczył w wielu kursach, m.in.: Karlheinza Stockhausena (Kürten 2008), Acanthes (Metz 2010 z IRCAM, Tristanem Murailem, Beatem Furrerem), Pauline Oliveros, Alvina Luciera, Zbigniewa Karkowskiego, Międzynarodowych Letnich Kursach Nowej Muzyki w Darmstadcie i innych.
Artysta rezydent m.in. w Center for Computer Research in Music and Acoustics Uniwersytetu Stanforda (2014), CK „Zamek” (2014), Filharmonii Świętokrzyskiej (2014/15), ZK/U (Zentrum für Kunst und Urbanistik) w Berlinie (2016), Vertigo STARTS (IRCAM, Centre Pompidou, 2019). Założyciel i prezes fundacji an_ARCHE NewMusicFoundation oraz wielu zespołów i przedsięwzięć muzycznych (z muzyką współczesną komponowaną, improwizowaną, elektroniczną, eksperymentalną), m.in. Kołorkingu Muzycznego.
Jego autorska koncepcja Live Electronic Preparation (LEP Technique) została opublikowana jako rozdział Oxford Handbook of Interactive Audio (Oxford University Press, 2014).
Szczególne miejsce w jego twórczości zajmują akcje i instalacje dźwiękowe wpisane w przestrzeń miejską, m.in.: Sensorium (monumentalna instalacja w wieży zegarowej CK „Zamek” w Poznaniu, przy wsparciu IAM) i Post-Apocalypsis (złoty medal dla polskiego pawilonu za sound design na Quadriennale w Pradze, 2015).
Gra na instrumentach klawiszowych i elektronicznych w formacjach: POLMUZ, XynThi, TonyTony.
Wybrane utwory: Gon na zespół i elektronikę (2008), Poster na kwartet smyczkowy i live electronics (2010), Nicolette na i live electronics (2010), Splitter na gitarę i ścianę budynku, instalacja dźwiękowa (2011), Skaner na orkiestrę symfoniczną, elektronikę i soundscape (2011), Cleaner na kontrabas i elektronikę (2013), Where is my mind!?!!, tryptyk instalacji dźwiękowych (2013), Ideogramy I, II III na orkiestrę symfoniczną (2013–14), Scherzo na zespół (2014), Post-Apocalypsis, instalacja dźwiękowa (praca zbiorowa w ramach kolektywu Dead Baitz; 2014), Sensorium, instalacja dźwiękowa (2014), Kwadraty na trójkąty i live electronics (2016), Concentus Apparatus na kwartet smyczkowy i live electronics (2016), Irreversible na kwartet smyczkowy i live electronics (2017), Scrolling to Zero na organy, elektronikę i interaktywny udział publiczności (2017), No Meaning Detected na skrzypce i elektronikę (2018), Daremność na pięć instrumentów, eletronikę i wideo (2020).