Zea, Daniel Międzynarodowy Festiwal Muzyki Współczesnej Warszawska Jesień

przejdź do treści

ur. w 1976, kolumbijsko-szwajcarski artysta dźwiękowy, projektant i kompozytor. Mieszka w Genewie.


W swojej twórczości skupia się na muzyce instrumentalnej i elektronicznej, a także programowaniu komputerowym. Często współpracuje z artystami innych dyscyplin: performansu, tańca współczesnego, sztuk wizualnych. Wykłada muzykę, wideo i programowanie interaktywne na Uniwersytecie Sztuki i Wzornictwa (HEAD) w Genewie. Prowadzi warsztaty i kursy mistrzowskie m.in. w Konserwatorium Paryskim, Hochschule der Künste w Bernie, Universidad de Lanús w Buenos Aires, Universidade de São Paulo, Universidade Federal do Estado do Rio de Janeiro (UNIRIO) w Rio de Janeiro, Universidade Federal de Juiz de Fora, uniwersytetach Monash i Melbourne. 

Jest członkiem założycielem zespołu Vortex, z którym występuje jako kompozytor i wykonawca muzyki elektronicznej. 

Ważniejsze utwory: Recaída na perkusję, flet, klarnet, skrzypce i wiolonczelę (2003), Decaída na dwie gitary i elektronikę (2003), Glifosato na gitarę i elektronikę (2003), Purga na kwintet dęty (2003), Muro, instalacja audiowizualna (2005), Cambuche na taśmę kwadrofoniczną (2005), Latex na obój, skrzypce, kontrabas, gitarę i perkusję z amplifikacją (2006), Te Masca na marakasy i elektronikę (2007), Lentejuela na zespół (2007), Bufete delirante na kontrabas i elektronikę (2008), Swim, instalacja audiowizualna (2008), Las ciudades invisibiles I–II na kwartet wokalny i wiolonczelę (2008), Orejas de mosca, instalacja dźwiękowa (2009), Brisures, performans (2009), Bleu remix, performans / instalacja wideo (2009), Spare changes for homeless memories (étude) na dwoje tancerzy, system nadzoru wideo i elektronikę (2010), Quand je pose ma tête sur ta cuisse (étude) na troje tancerzy, orkiestrę jąder, theremin i elektronikę (2010), El Dorado na skrzypce, wiolonczelę i kontrabas (2010), Elegant Spanking na klarnet, skrzypce, kontrabas i elektronikę (2010), Wasserfront, instalacja audiowizualna (2010), Alexacrash, instalacja audiowizualna (2011), The Boiling Point na taniec, orkiestrę zrobotyzowanych rondli i elektronikę (2011), Lágrimas de cocodrilo na sopran, flet, klarnet, skrzypce, wiolonczelę i elektronikę (2012), Kinecticut, choreografia dźwiękowo-radiofoniczna na czworo wykonawców i cztery komputery (2012), Dirty Laundry na taśmę (2012), Lavando perlas (Pearl Dance) na szczotkę do zębów, artystkę i elektronikę (2012), Contrabando na zespół (2013), Promiscuity na skrzypce, klarnet, puzon, tubę, kontrabas i elektronikę (2013), Arti’piaf, aplikacja na maszynę do pisania do generowania sztucznego śpiewu ptaków (2014), ALibi, muzyka i oprogramowanie do choreografii Loreny Dozio (2014), Erdbeben (Tremblements), muzyka do instalacji wideo Alexandry Maurer (2014), Anatomical DJ na komputer, kinect, sześć głośników i projektor (2014), Henry in the sky with diamonds na kontratenor, flet, obój, klarnet, perkusję, skrzypce, altówkę i wiolonczelę (2014), The Fuck Facebook Face Orchestra na czworo wykonawców, cztery komputery i cztery projektory (2015), Corralejas, instalacja dźwiękowa (2016), Desplazados na 4–5 wykonawców, komputery, ampli kowane koce termoizolacyjne, pady perkusyjne MIDI i projekcję wideo w czasie rzeczywistym (2016), Pocket Enemy na zespół i elektronikę (2017), Ailes, muzyka elektroakustyczna do tańca współczesnego (2017), Laps, muzyka do choreografii Olivii Ortegi (2018), The Love Letters? na dwoje wykonawców, dwie kamerki, dwa komputery, wideo i elektronikę (2018), Borracho digital na sampler, gitarę elektryczną, saksofon, perkusję i generator tekstu (2019), Swallow! na czworo wykonawców, cztery komputery z kamerkami, generator tekstu, wideo i elektronikę (2019).