Utwór powstał w roku 2003, kiedy odziedziczyłam po dziadkach stos płyt religijnego śpiewaka Artura Erikssona. Słuchając ich, zdałam sobie sprawę, że nieodmiennie śpiewał on pochwały innego mężczyzny, Jezusa. Postanowiłam wybrać wszystkie fragmenty, w których śpiewane były słowa „On”, „Jego”, „Jemu” i zrobić z nich utwór. Na koncert w Warszawie dodałam jeszcze dwa inne utwory; jeden z nich to część kompozycji zatytułowanej BVMJ – jak inicjały mojej babci. Część ta nosi tytuł Han sjunger (On śpiewa) i oparta jest na pieśni, którą śpiewała moja babcia i Artur Eriksson. Drugi utwór towarzyszący Han również ma za podstawę zapożyczony od Artura Erikssona materiał. Jest on bardziej dźwiękowy, lecz nadal skupiony na jednym słowie – Stjärneljus (Światło gwiazd). 

Ida Lundén