Bilińska, Aleksandra
kompozytorka, teoretyczka muzyki, improwizatorka, etnomuzykolożka. Absolwentka Wydziału Kompozycji, Dyrygentury i Teorii Muzyki katowickiej Akademii Muzycznej oraz Podyplomowych Studiów Etnomuzykologicznych Uniwersytetu Warszawskiego. Należy do nielicznego grona kompozytorek polskich specjalizujących się w muzyce tworzonej specjalnie dla teatru tańca współczesnego. Napisała muzykę oraz scenariusze do kilkunastu spektakli baletowych wybitnych polskich choreografów – m.in. Ewy Wycichowskiej, Aleksandry Dziurosz, Jacka Przybyłowicza Andrzeja Morawca, Wojciecha Mochnieja, współpracowała także z Ulrike Hager. Jej kompozycje były wykonywane w wielu krajach europejskich, Ameryce Południowej, Stanach Zjednoczonych, Kanadzie, a także na Tajwanie. Ponadto artystka bierze udział w konferencjach naukowych jako teoretyczka muzyki oraz prowadzi warsztaty z zakresu improwizacji fortepianowej. Jest autorką artykułów i publikacji książkowych z zakresu teorii muzyki. Jako pedagożka współpracuje z Uniwersytetem Muzycznym Fryderyka Chopina w Warszawie oraz Akademią Muzyczną w Katowicach. Jest członkinią Polskiego Stowarzyszenia Muzyki Elektroakustycznej, stowarzyszenia Strefa otwarta, ISME. W sferze jej zainteresowań pozostają techniki kompozytorskie muzyki XX i XXI wieku, muzyka elektroakustyczna, zagadnienia korespondencji sztuk, muzyka w formach interdyscyplinarnych, ze szczególnym uwzględnieniem teatru tańca, a przede wszystkim twórczość kompozytorek polskich, którym poświęciła swoją pracę doktorską zatytułowaną Twórczość instrumentalna kompozytorek polskich XX i XXI wieku i jej kontekst kulturowy. Wybrane przykłady z lat 1945–2005 (Katowice 2018). W tym roku praca ukaże się w formie książki.
Wybrane utwory: P®uder-ja na media elektroniczne i tancerzy (2003), Scontri, etiuda na taśmę i tancerzy (2006), Światło na taśmę i tancerza (2006), Homo Querens na media elektroniczne, warstwę wideo i tancerzy (2006), Związki frazeolog_uliczne, słuchowisko radiowe w ruchu na media elektroniczne i performerów (2007), Preludia fortepianowe hommage à... (2007), Struna światła, spektakl performatywny na głos żeński, fortepian, flet, wiolonczelę, tancerkę i media elektroniczne (2008), Głosy na taśmę i tancerzy (2009), Mów-ment na media elektroniczne i tancerzy (2010), Kontrasty na głos, media elektroniczne i tancerzy (2011), Few_Few, na media elektroniczne i tancerzy (2012), Für Otto_Performer (2013), Pink Noise na media elektroniczne i tancerzy (2013), Age quod agis, muzyka elektroniczna (wersja I, 2014), Puppet®-ja na media elektroniczne i tancerzy (2015), FunAB®-ja na fortepian, media elektroniczne i performerów (2015), Deep Dancing albo Andron®-ja na media elektroniczne i tancerza (2016–17), Passage of Time, muzyka elektroniczna (2017), Age quod agis, muzyka elektroniczna (wersja II, 2017), To Pauline, muzyka elektroniczna (2017), Aphaville, muzyka elektroniczna (2018), Love letters never sent, muzyka elektroniczna (2018), The Bell Jar, muzyka elektroniczna (2018), Qui est na bas-baryton solo i elektronikę (2019), Schae eriana_Contour I na fortepian, flet i elektronikę (2019), Zaklęcia na głos żeński solo, elektronikę i tancerzy (2019), #123startna media elektroniczne i tancerzy (2020), #2020 na media elektroniczne (2020), Pejzaż na warstwę wideo i media elektroniczne (2021), Pejzaż – wersja II na media elektroniczne i tancerzy (2021), Deszczna warstwę wideo i media elektroniczne (2021); muzyka lmowa: Woman at the cemetery, reż. Łukasz Łasica (2016), Czułość, koncepcja, realizacja i reżyseria Ola Rajska (2021).