ur. w 1991 kompozytorka chorwacka. Studiowała kompozycję w Akademii Muzycznej w Zagrzebiu w klasie Davorina Kempfa, następnie na Uniwersytecie Muzyki i Sztuk Performatywnych w Stuttgarcie w klasie Martina Schüttlera. Zdobyła wiele nagród, w tym Kranichsteiner Musikpreis na Międzynarodowych Wakacyjnych Kursach Nowej Muzyki w Darmstadcie (2018), jak też Nagrodę Ivo Vuljevicia. Znalazła się w trójce zwycięzców konkursu operowego Neue Szenen V, organizowanego przez Deutsche Oper Berlin. Od 2019 jest stypendystką Fundacji Sztuki Badenii-Wirtembergii (Kunststiftung Baden-Württemberg). Jej wydawcą jest Edition Juliane Klein (Berlin). 

W swojej praktyce artystycznej Sara Glojnarić spotyka się z popkulturą, jej estetyką, reperkusjami socjo-politycznymi, pamięcią zbiorową, nostalgią: całą siecią danych popkultury i produktów ubocznych, jakie powstają w wyniku ich zestawienia. Jej kompozycje orkiestrowe i kameralne, jak też twórczość wideo, multimedia i instalacje multisensoryczne były prezentowane w Australii, Europie, Ameryce Południowej i Azji przez renomowane zespoły, takie jak m.in. Musikfabrik, Neue Vocalsolisten Stuttgart, Trio Catch, Sarah Maria Sun, Dirk Rothbrust, Ensemble Mimitabu, The Black Page Orchestra, Orkiestra Symfoniczna Radia Chorwackiego, na renomowanych festiwalach (ECLAT Festival Stuttgart, Hudders eld Contemporary Music Festival, Ultraschall Festival Berlin, Wittener Tage für neue Kammermusik, Showroom of Contemporary Sound i Music Biennale Zagreb). 

Sezon 2020/2021 obfituje w ważne dla niej wydarzenia, jak np. koncert monograficzny – portret kompozytorki w interpretacji ensemble mosaik w berlińskim Elisabethkirche, premiera opery kameralnej Kein Mythos w Deutsche Oper Berlin, premiera pierwszej opery na wielką skalę, Im Stein (według książki Clemensa Meyera pod tym samym tytułem) w Oper Halle (Saale), wreszcie wykonanie sugarcoating #2 w Elbphilharmonie w Hamburgu. 

Wybrane utwory: #popfem, wideo (2016), Indispensable Ms. Jones na zespół i elektronikę (2016), Confession Box, instalacja zapachowa (2016), sugarcoating #2 na fortepian, klarnet i wiolonczelę (2017), Žabica kraljica (Frog the Queen), muzyka do teatru lalek (2017), sugarcoating (v2.0) na duży zespół (2018), #popfem 2, wideo (2018), Artefacts #2 na sopran, perkusję i taśmę (2019), Artefacts na sześcioro śpiewaków, elektronikę i wideo (2019), Im Stein, opera na głosy solowe, aktorów, chór, orkiestrę i wideo, do libretta Clemensa Meyera (2020–21), Kein Mythos, opera kameralna na dwoje śpiewaków, vocoder, kwintet smyczkowy, perkusję i elektronikę, do libretta Doriana Brunza (2020–21), Latitudes na fortepian preparowany i wideo (2020–21).