To solowy projekt Zimpla, którego centrum stanowi pianino i jego mechaniczna natura. Zimpel tworzy tutaj hybrydę klasycznego instrumentu i zestawu sześciu elektromagnetycznych młoteczków uderzających w klawiaturę. Każdy z nich jest kontrolowany niezależnie za pomocą analogowego sterownika, wpływającego na szybkość repetycji oraz siłę uderzenia młoteczka w klawisz. Mechanizm ten umożliwia zatem tworzenie sześciu niezależnych cykli repetycji i konstruowanie z nich złożonych struktur rytmicznych, niemożliwych do odtworzenia przez żywego muzyka. Stanowią one transową podstawę do improwizacji, która polega na manipulowaniu tempem poszczególnych repetycji młoteczków, ale także na klasycznym wydobyciu dźwięku z instrumentu. 

Dodatkowo akustyczny dźwięk pianina jest przetwarzany elektronicznie za pomocą licznych narzędzi, co pogłębia hipnotyczne doświadczenie transu.