Lewis, George E. Międzynarodowy Festiwal Muzyki Współczesnej Warszawska Jesień

przejdź do treści

kompozytor i muzykolog. Studiował kompozycję u Muhala Richarda Abramsa w Szkole Muzycznej AACM (Association for the Advancement of Creative Musicians) w Chicago, uczył się także gry na puzonie u Deana Heya. Ukończył również filozofię na Yale University. Od 1971 jest członkiem AACM.

W latach 1980–82 był szefem muzycznym The Kitchen, centrum sztuki awangardowej i eksperymentalnej w Nowym Jorku. Od 1991 przez 12 lat wykładał na University of California w San Diego, gdzie współtworzył program „Critical Studies/Experimental Practices”. Od 2004 jest profesorem Columbia University, stoi na czele wydziału kompozycji i wchodzi w skład grona pedagogicznego na wydziale muzykologii historycznej. Pełni też funkcję dyrektora artystycznego International Contemporary Ensemble. Jako wykonawca i improwizator współpracował z takimi artystami jak Anthony Braxton, Derek Bailey, Joëlle Léandre, Miya Masaoka, Frederic Rzewski, Yuji Takahashi, John Zorn, a także z orkiestrami Counta Basie’ego i Gila Evansa. Jego muzyka elektroniczna, komputerowa, instalacje multimedialne, formy improwizowane i zapisane zostały utrwalone na ponad 150 nagraniach i w publikacjach nutowych Edition Peters. Wśród wykonawców jego muzyki są m.in. BBC Scottish Symphony Orchestra, Philharmonia Orchestra, Radio-Sinfonieorchester Stuttgart, Mivos Quartet, Boston Modern Orchestra Project, London Sinfonietta, Spektral Quartet, Talea Ensemble, Ensemble Dal Niente, Wet Ink i wiele innych. Otrzymywał liczne zamówienia od prestiżowych festiwali (w tym Biennale di Venezia czy BBC Proms), zespołów i orkiestr. Jest członkiem Amerykańskiej Akademii Sztuki i Nauki, Amerykańskiej Akademii Sztuki i Literatury, Akademie der Künste Berlin, członkiem-korespondentem British Academy. Wydał książkę A Power Stronger an Itself: The AACM and Ameri­ can Experimental Music (2008), uhonorowaną American Book Award oraz nagrodą Amerykańskiego Towarzystwa Muzykologicznego. Wspólnie z Benjaminem Piekutem opracował dwutomowy podręcznik Oxford Handbook of Critical Improvisation Studies (2016). Posiada honorowe członkostwo Amerykańskiego Towarzystwa Muzykologicznego, doktoraty honoris causa University of Edinburgh, New College of Florida, Harvard University oraz University of Pennsylvania. 

Wybrane utwory: Shadowgraph, 5 dla improwizatorów; obsada instrumentalna otwarta (1977), Voyager interaktywna muzyka komputerowa (rozpoczęta w 1987, wciąż podlega rewizji), Artificial Life 2007 dla improwizatorów, obsada instrumentalna otwarta (2007), Anthemna głos, zespół kameralny i elektronikę (2011), The Will To Adorn na duży zespół kameralny (2011), Mnemosis na septet (2012), Assemblagedla dziewięciu muzyków (2013), Memex na orkiestrę symfoniczną (2014), Emergent na flet i dźwięki przetwarzane komputerowo (2014), Afterword, opera do libretta własnego (2015), Minds In Flux na orkiestrę symfoniczną i przestrzennie usytuowane komputery przetwarzające dźwięki (2021), Amo na pięć głosów i przestrzennie usytuowane komputery przetwarzające dźwięki (2021).