ur. w 1980 w Oldenburgu, studiowała kompozycję w Hanowerze i Berlinie u Nigela Osborne’a, Johannesa Schöllhorna oraz Waltera Zimmermanna. Otrzymała liczne nagrody i wyróżnienia, m.in. Nagrodę Kompozytorską im. Busoniego od Berlińskiej Akademii Sztuk, Deutsche Musikautorenpreis od GEMA oraz nagrodę międzynarodowego konkursu kompozytorskiego RicordiLAB. Współpracuje z czołowymi zespołami i orkiestrami, m.in. HR Symphony Orchestra, Deutsches Sinfonieorchester, wiedeńską RSO, WDR, Ensemble Musikfabrik, ensemble modern, ensemble mosaik, Ensemble Adapter, Neue Vocalsolisten Stuttgart, ensemble recherche, Klangforum Wien, Basel Sinfonietta. Jej twórczość była prezentowana na wiodących festiwalach muzyki współczesnej: Donaueschinger Musiktage, Międzynarodowych Wakacyjnych Kursach Nowej Muzyki w Darmstadcie, Wien Modern, ECLAT, Ultraschall, Holland Festival, Musica, Festiwal w Bregencji, Biennale w Monachium. 

Muzyka Nemtsov uderza starannie rozplanowanymi układami dźwiękowymi, złożonymi, energetycznymi fakturami, rozwarstwieniem, interakcją pomiędzy instrumentami akustycznymi i elektroniką, a także odniesieniami do innych sztuk i mediów. Latem 2014 artystka wykładała kompozycję w Hochschule für Musik und Tanz w Kolonii, zaś w 2018 na Uniwersytecie w Haje w ramach katedry DAAD. W 2021 prowadziła zajęcia podczas Międzynarodowych Wakacyjnych Kursów Nowej Muzyki w Darmstadcie. W 2020 otrzymała nominację do nagrody Opus Klassik w kategorii Kompozytor/ka Roku, a w 2021 została wybrana członkinią berlińskiej Akademii Sztuk i Saskiej Akademii Sztuk. 

Jej katalog obejmuje przeszło sto kompozycji w wielu gatunkach. Od 2016 wydawcą większości jej dzieł jest o cyna Ricordi. „Die Zeit” napisał o jej operze Sacrifice (wystawionej po raz pierwszy w 2017 w Operze w Halle): „Brzmienie staje się przestrzenią staje się czasem staje się realnością”. Jej nowa opera Ophelia (2020–21) do libretta Mirko Bonné będzie miała premierę w 2023 w Saarländisches Staatstheater w Saarbrücken. 

Wybrane utwory: De Yukel à Sarah na głos i zespół (2006), L’Absence, opera w pięciu aktach wg Księgi pytań Edmonda Jabèsa (2006–08), Herzland, opera kameralna w pięciu aktach wg korespondencji Paula i Gisèle Celanów (2005–09), Land­ scapes / Desert na klarnet, wiolonczelę, harfę, klawesyn i perkusję (2010), A long way away na zespół (2011), Luftmacumba / Rio na perkusję, flet basowy, skrzypce, wiolonczelę, kontrabas, harfę i fortepian preparowany (2011), Laterna magica / Combray na harfę preparowaną, fortepian, perkusję i bączki (2011), Hoqueti na sześć głosów i instrumenty (2011), Treppen im Meer na orkiestrę (2006–12), Nachstück, Porzellan na pipę, sheng i zespół (2012), Zimmer I–III na ośmioro muzyków (2013), amplified imagination na flet i elektronikę (2014), SHESHna amplifikowaną orkiestrę smyczkową (2014), Orpheus falling na ośmioro muzyków i głos ad libitum (2014), White wide eyes na dwadzieścia trzy instrumenty i elektronikę (2014), PROSPEKT na baryton i dziesięć instrumentów do wiersza Rona Winklera (2014), white eyes erased na keyboard i perkusję (2014–15), ALT, opiera kieszonkowa na kontratenora, aktora i zespół amplifikowany z elektroniką do słów Jamesa Joyce’a (2015), Briefe für A.G. na jedenaście smyczków i klawesyn (2015), scattered ways na wielką orkiestrę (2015), Journal na zespół amplifikowany, akordeon i sampler (2015), Sacrifice, opera w czterech aktach do libretta Dirka Lauckego (2016), Or. Towards na sześć głosów, sześć instrumentów, obiekty i światła (2016), dropped.drowned na wielką orkiestrę (2017), HAUS na flet basowy, klarnet basowy, harfę preparowaną, perkusję i amplifikację (2017), dream of a cab na sopran / mezzosopran, saksofon sopranowy, akordeon, amplikację i taśmę (2017), Seven Colours na wiolonczelę, elektryczną gitarę basową, fortepian preparowany, perkusję i elektronikę (2018), Orbits, cykl na cztery gitary elektryczne i elektryczną gitarę basową (2018), weggeschliffen na amplifikowany kwartet smyczkowy (2018), [love], trio fortepianowe (2018), beyond its simple space na klawesyn i zespół barokowy z elektroniką (2018), PHONEME, cykl na pięć głosów i sześć instrumentów (2018), En face na perkusję, narratora i wielką orkiestrę (2018), RED, performans (2018–19), NUNna zespół i elektronikę (2019), NUN II na fortepian i elektronikę (2019), ZIMMER IV na czworo solistów i elektronikę (2019), skotom.orchesterstueck na zespół i elektronikę (2019), verflucht, opera miniaturowa – monolog na sopran i zespół amplifikowany do libretta Gerhild Steinbuch (2019), Mountain & Maiden na fortepian amplifikowany i głos (2019), MOOS na zespół i elektronikę (2019–20), Schwelle na cytrę dyskantową / harfę i wiolonczelę / klarnet wg chorału Komm, o Tod J.S. Bacha (2019–20), black trees na orkiestrę (2020), NUN III na troje skrzypiec i elektronikę (2021), NUN IV na flet basowy, syntezator i elektronikę (2021), Tikkun na orkiestrę smyczkową, perkusję, taśmę i solistów ad libitum (2021), ARIA, rozszerzona rzeczywistość na sopran i elektronikę (2021), Ophelia, opera na dwanaście głosów, chór, orkiestrę i elektronikę do libretta Mirko Bonné wg Szekspira (2020–22), starling, sparrows na klarnet amplifikowany, wiolonczelę, fortepian preparowany i syntezator (2022).