ur. w 1968 w Grazu, kompozycji uczyła się w Konserwatorium Muzycznym w San Francisco (klasa kompozycji i teorii Elinora Armera, 1985–86), w wiedeńskiej Hochschule für Musik und Darstellende Kunst (klasa kompozycji Ericha Urbannera oraz Instytut Elektroakustyczny, 1987–93), wreszcie w paryskim IRCAM u Tristana Muraila. Silny wpływ wywarły na nią również prywatne spotkania z Adrianą Hölszky oraz Luigim Nono. Podczas pobytu w San Francisco studiowała także malarstwo oraz film w tamtejszym Art College. Jej błyskotliwa międzynarodowa kariera rozpoczęła się w 1998 na Salzburger Festspiele, gdzie w ramach cyklu „Next Generation” odbyły się dwa koncerty monograficzne poświęcone jej muzyce. W kolejnym roku otrzymała niemal równocześnie trzy prestiżowe wyróżnienia: Nagrodę Fundacji Ernsta von Siemensa dla obiecujących twórców, Nagrodę im. Hindemitha Festiwali Muzycznych w Szlezwiku-Holsztynie i Nagrodę im. Ernsta Křeneka za dramat muzyczny Bählamms Fest wystawiony w ramach Wiener Festwochen. W latach 2000–01 była kompozytorką rezydentką przy Królewskiej Flamandzkiej Orkiestrze Filharmonicznej (Belgia), a rok później, wraz z Pierre’em Boulezem, pełniła tę samą funkcję w ramach Luzerner Festwochen. Od 2006 jest członkiem Akademie der Künste w Berlinie. Olga Neuwirth często współpracuje z najwybitniejszą przedstawicielką współczesnej prozy austriackiej Elfriede Jelinek. Nagrania jej muzyki ukazały się na płytach wytwórni Kairos i col legno. Kompozytorka mieszka i tworzy w Wiedniu.
Wybrane utwory (od 2000): Der Tod und das Mädchen II, muzyka baletowa na taśmę do tekstu Elfriede Jelinek (2000), The Long Rain na czworo solistów, cztery zespoły kameralne i live electronics, utwór prezentowany wraz z projekcją filmu Michaela Kreihsla pod tym samym tytułem (2000), Construction in space na czterech solistów, cztery zespoły kameralne i live electronics (2000), ecstaloopna sopran, recytatora, sampler i zespół kameralny (2001), locus...doublure...solusna fortepian i orkiestrę (2001), Lost Highway (Zagubiona autostrada), opera do libretta Elfriede Jelinek i kompozytorki na podstawie scenariusza Davida Lyncha i Barry’ego Gifforda (2002–03, rew. 2006), ...ce qui arrive... na dwa zespoły kameralne, sample i live electronics do tekstów Paula Austera (2003–04), Zefiro aleggia...nell’infinito... na fagot i orkiestrę (2004), Tintarella di luna, pieśni na baryton i fortepian do tekstów Michelangela Buonarottiego, Giacoma Leopardiego oraz Safony (2005), spazio elastico na zespół instrumentalny (2005), ...miramondo multiplo... na trąbkę i orkiestrę (2006), Diagonal Symphony, muzyka do filmu Vikkinga Eggelinga na zespół i CD (2007), horizontal/vertikal na trąbkę, puzon, gitarę elektryczną, fortepian, dwie wiolonczele i perkusję (2007), Kloing! na pianistę, fortepian CEUS wspomagany komputerowo i wideo (2007), ...ich möchte den Him mel mit Händen fassen..., słuchowisko (2007), Lost Highway Suite dla sześciu solistów z live electronics i zespołem (2008), un posto nell’acqua na zespół (2009), III Kwartet smyczkowy „in the realms of the unreal” (2009), Addio... sognando na trąbkę solo i czterokanałową projekcję dźwięku (2009), Remnants of songs...An Amphigory na altówkę i orkiestrę (2009), L’Eve future remémorée, słuchowisko (2009), American Lulu, reinterpretacja opery Albana Berga (2006–11), The Outcast – Homage to Herman Melville, instalacja muzyczna – teatr muzyczny (2009–11), Kloing! and a songplay in 9 fits– Hommage à Klaus Nomi, teatr muzyczny (2011), Ishmaela’s White World na sopran i zespół (2012), Masaot/Clocks Without Hands na orkiestrę (2013), Weariness heals wounds I na altówkę (2014), Maudite soit la guerre, muzyka do filmu (2014), Eleanor dla śpiewaczki bluesowej i na zestaw perkusyjny, zespół i sample (2014–15), delle meraviglie na sześć zespołów rozmieszczonych przestrzennie, sample i live electronics (2015), Trurliade-Zone Zero, koncert na perkusję i orkiestrę (2015–16), Trurl-Tichy-Tinkle na fortepian (2016), Aello – ballet mécanomorphe na flet i orkiestrę (2016–17), Die Stadt ohne Juden, muzyka do filmu niemego Hansa Karla Breslauera z 1924, na zespół (2017), Orlando, opera, libretto z Catherine Filloux wg Virginii Woolf (2017–19), Keyframes for a Hippogriff . Musical Calligrams in memoriam Hester Diamond na alt/kontratenor i orkiestrę (2019–20), cykl coronAtion I–V na różne obsady (2020), Dreydl na orkiestrę (2021).