„Vydykh” w języku ukraińskim oznacza „wydech”. To stan, który chciałabym osiągnąć po wojnie. Jednak obecnie wszyscy żyjemy na wdechu. Mamy w środku tyle napięcia, a w płucach tyle powietrza, że za każdym razem, kiedy go na nowo nabieramy, czujemy coraz większy i większy ból. Wydech nie istnieje. Jeszcze nie – i nie będzie go, dopóki wojna się nie skończy. A nawet i wtedy nie będziemy mogli odetchnąć w pełni. Bo pamięć pozostanie w nas na zawsze. 

Katarina Gryvul