perkusistka i kompozytorka, gra na wielu instrumentach perkusyjnych, od marimby począwszy, poprzez mikrofony kontaktowe, do obiektów znalezionych. Porusza się z równą łatwością w świecie mainstreamu i muzyki alternatywnej. 

Wśród artystów, z którymi grywa, są m.in.: Jandek, Pat Thomas, Deb Googe, Malcolm Mooney, Thurston Moore, Steve Beresford, Steve Shelley, Lafawndah, Mica Levi, Sampha, Kamasi Washington i Nicolas Jaar. Współpracowała z gamelanowym zespołem Nist-Nah i z Malcolmem Cattą, Julianem Sartoriusem i Charlesem Haywardem. Na eksperymentalnej scenie undergroundowej spotkała się z takimi jej filarami jak Marlene Ribeiro z zespołu Gnod, Graham Lewis z Wire i Thighpaulsandra z Coil. W 2017, zastępując zmarłego Jakiego Liebezeita, uczestniczyła w The Can Project (Barbican Centre, Londyn). Jako kompozytorka pracuje z Pinem Montecalvą i tworzy (jako Avvitagalli) skomplikowane kolaże soniczne; pracuje twórczo również z perkusistą João Paisem Filipem (jako CZN). Gra w zespole Vanishing Twin (z Cathy Lucas i Susumu Mukai aka Zongamin). Pociąga ją eksploracja terytoriów nieistniejących na mapie muzyki: tak powstał projekt Moin, nagrany przez nią wraz z duo Raime w 2021. 

Jako solistka jest znana z realizacji projektu Batterie Fragile: artystka gra na zestawie instrumentów ceramicznych projektu Yves’a Chaudouëta, wydobywając niezwykłe efekty soniczne charakterystyczne dla delikatnej porcelany. A Queer Anthology of Drums to refleksja nad jej queerową tożsamością i życiem w dobie lockdownu. Planuje album z Martą Salogni (ukaże się w 2023) dla wytwórni Permanent Draft (nowa wyłącznie kobieca firma, tworzona przez Magaletti i jej partnerkę). 

Występowała na wielu festiwalach, w klubach, galeriach i salach koncertowych, takich jak: LAXART (Los Angeles), Wattis Institute (San Francisco), UnSound Festival (Toronto, Kraków, Nowy Jork), Wysing Art Centre (Cambridge), Atonal Festival (Berlin), Festival International de Musique Actuelle (Victoriaville), Festival de la Cité (Lozanna), Incubate (Tilburg), Nuits Sonores (Lyon), Hyperreality (Wiedeń), Tauron Nowa Muzyka (Katowice), Bozar (Bruxelles), Eco Festival (Madryt), Loop Festival (Los Angeles), PHONO Festival (Odense), Tremor (Azory), Jazz is Dead! (Turyn), Le Guess who? (Utrecht), Rewire (Haga), Sónar (Reykjavik), Time Zones (Bari), Tempo Reale (Florencja), Supersonic (Birmingham) i wiele innych. 

Do najważniejszych osiągnięć zalicza prezentacje repertuarowe i improwizowane w Cafe OTO (Londyn), zamówienie od Zabludowicz Collection (Londyn), koncerty w londyńskich centrach The Barbican i Southbank, w Lizbonie, w Porto (Sonoscopia) i w Wenecji (V-A-C, Palazzo Delle Zattere). 

Mieszka w Londynie.