kompozytorka, pianistka, artystka interdyscyplinarna, improwizatorka, kuratorka, reżyserka. Jej twórczość opiera się na improwizacji zakorzenionej w klasycznych dziełach sztuki europejskiej XX w.; artystka łączy w niej muzykę, multimedia i elektronikę. W latach 1992–97 studiowała kompozycję w klasie Bogusława Schaeffera w Akademii Muzycznej w Krakowie. Swoje umiejętności doskonaliła na kursach muzycznych w Darmstadcie, Stuttgarcie i Krakowie oraz u Adama Kaczyńskiego, Krystyny Moszumańskiej-Nazar, Marka Chołoniewskiego, Lidii Zielińskiej, Matthiasa Hermana, Krzysztofa Knittla i Włodzimierza Kiniorskiego. Ponadto studiowała w Akademii Sztuk Pięknych w Krakowie w klasie rzeźby multimedialnej Antoniego Porczaka. W 2009 ukończyła reżyserię i montaż w Akademii Filmu i Telewizji w Warszawie. Jako pracę dyplomową zrealizowała w Akademii film dokumentalny Mój tato jest rzeźbą. 

W Konkursie Muzyki Sakralnej „Gaude Mater” w Częstochowie w 1998 otrzymała trzecią nagrodę za kompozycję Pater Noster na chór mieszany a capella, w Konkursie Młodych Kompozytorów im. T. Bairda zaś dwukrotnie wyróżnienie: w 2002 za emotion-s na zespół instrumentalny i taśmę, a w 2004 za Rhizm na skrzypce, wiolonczelę i fortepian. W 2023 dzięki stypendium Dzielnicy Śródmieście m.st. Warszawy zrealizowała cykl wideopartytur dla dzieci. 

Organizowała festiwale sztuki intuicyjnej Fortalicje i Intuitiva, współorganizowała Konferencję Nowej Sztuki oraz festiwale Supersam Plus 1 i Mózg Festival, jako kuratorka była odpowiedzialna za projekt Warszawskie Studio Eksperymentu (2023). W duecie Salulu stworzyła Video Score i Energetic Resonance – projekty operowe z pogranicza wideo, elektroniki i improwizacji, prezentowane m.in. na Międzynarodowych Wakacyjnych Kursach Nowej Muzyki w Darmstadcie i na Warszawskiej Jesieni. Prowadzi również warsztaty i współorganizuje Intuicyjną Konferencję Muzyczną poświęconą performansowi, partyturze graficznej, tańcowi i multidyscyplinarnej improwizacji. 

Osią jej badań jest nieadekwatność zapisu muzycznego do celów muzyki intuicyjnej oraz wykorzystanie medium wideo jako partytury. Bieżące projekty, takie jak Suparastral, Umbra, Hybrid czy Somatic recycling, to improwizowane spektakle muzyczne oparte na elektronice i transformacjach, w formie instalacji wideo. 

Wybrane utwory: Elementaries (wersja I) na klawesyn i taśmę (2000), emotion-s na zespół instrumentalny i taśmę (2002), Rhizm na skrzypce, wiolonczelę i fortepian (2003), Elementaries (wersja II) na klawesyn, violę da gamba i taśmę (2003), Rezonans Energetyczny, improwizowany spektakl multimedialny na różne składy (wspólnie z Robertem Jędrzejewskim; 2013–14), Korposzamanizm, performans na tancerkę, elektronikę i przetworzenia (2020), Umbra, mikroopera na sopran z przetworzeniami, elektronikę i wideo (2021), Somatic recycling, performans solo w wykonaniu kompozytorki w instalacji wideo (2022), Hybrid, rap opera na rapera, cztery performerki i wideo (2022), Deszczyk, Dżdż, Ogienek, Turkot, cykl miniatur w formie wideopartytur dla dzieci (2023), Video Score 04 na wykonawcę z elektroniką i wideo (2023).