ur. w 1963 w Mińsku, białoruski kompozytor, muzykolog, pianista. Studiował muzykologię w Akademii Muzycznej im. Gniesinych w Moskwie, a także kompozycję w Białoruskiej Akademii Muzycznej w Mińsku. W swoim dorobku ma zamówienia kompozytorskie od Fundacji Aarau-Belarus (Siedem małych fantazji na temat Glinki, 2003), Dni Muzyki Kompozytorów Krakowskich (Z Krakowa do Wiednia, 2005), Fundacji Muzycznej Ernsta von Siemensa oraz Fundacji Przyjaciół Warszawskiej Jesieni (Prowincjonalna symfonia, 2006), Fundacji „Pro Musica Viva” (Oddech jesieni, 2017), stypendium Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego „Gaude Polonia” (Rozmrożone dzwony, 2008) oraz stypendium ZAiKS (Raport z Miasta Zatrzymanego Czasu, 2020). Jego muzyka była wykonywana w Białorusi, Bułgarii, Kanadzie, Niemczech, Litwie, Estonii, Mołdawii, Holandii, Polsce, Portugalii, Rumunii, Rosji, Serbii, Słowenii, USA, Ukrainie, we Francji i Włoszech. Dmitry Lybin jest współzałożycielem Białoruskiego Towarzystwa Muzyki Współczesnej. Od 1991 jest jego sekretarzem, w latach 2001–06 pełnił funkcję prezesa. W latach 2001–10 wykładał w Białoruskiej Akademii Muzycznej w Mińsku. 

Od 2021 jego utwory nie są wykonywane w Białorusi. 

Wybrane utwory: Koncert skrzypcowy (1994), Echo ojczyzny na sopran, tenor i zespół kameralny (2003), Z Krakowa do Wiednia na zespół kameralny (2003), Symfonia prowincjonalna na orkiestrę smyczkową (2003–06), Classic-Avant-Garde Symphony na małą orkiestrę (2006), Dokąd Prypeć płynie na orkiestrę instrumentów ludowych (2008), Postscriptum na fortepian i małą orkiestrę (2010), Kołysanka dla Chopina na dwa fortepiany i orkiestrę smyczkową (2010), Oddech jesieni na akordeon i orkiestrę smyczkową (2017), Przemijające strofy, kantata na orkiestrę symfoniczną, chór mieszany, baryton solo i recytatora (1994–99), Muzyka dla Nieświeża na orkiestrę (1997), Legenda Białego Jeziora na orkiestrę symfoniczną (2016–17), Canzone continuata na 10 instrumentów (2024).