Pomysł na utwór i jego przebieg powstawał w procesie rozmów z dziećmi o ich indywidualnych interpretacjach historii warszawskiej Syrenki.
Materiał dźwiękowy utworu prawie w całości pochodzi z kreatywnej inwencji dzieci, które improwizowały na poszczególnych instrumentach i obiektach w oparciu o legendę o Syrence i wymyślane na bieżąco przez siebie historie. W efekcie powstała oniryczna, ambientowa tkanka wypełniona odgłosami wody, dźwiękowymi impulsami, „syrenim śpiewem” (w postaci super balla), ale również rozmowami i śmiechem dzieci, atmosferą panującą w sali szkolnej. 

Olga Pasek