Scroccaro, Claudia
włoska kompozytorka, studiowała kompozycję i muzykę elektroniczną pod kierunkiem Marco Stroppy w Hoschschule für Musik und Darstellende Kunst w Stuttgarcie (jako stypendystka DAAD), równocześnie uczęszczała na kursy mistrzowskie prowadzone przez Philippe’a Leroux i Francka Bedrossiana. Mieszka w Paryżu, uczy w IRCAM formalizacji (redukcji materiału do struktur formalnych), kompozycji elektronicznej i wspomaganej algorytmami oraz oprogramowaniem komputerów. Jej muzyka oscyluje pomiędzy dwoma biegunowo odmiennymi rodzajami sekwencji – od nienasyconego bogactwa rytmów rodem z muzycznej tradycji oralnej do głębokiej introspekcji, w którą wplecione są ekspresyjne fragmenty z głosem mówionym. Została wybrana na członkinię akademii Villa Medici w Rzymie.
Utwory kompozytorki były wykonywane na festiwalach nowej muzyki, m.in. IRCAM ManiFeste, Donaueschinger Musiktage, ECLAT czy Sommer in Stuttgart, przez takie zespoły jak Musikfabrik, SWR Vokalensemble, Linea, Talea, Ascolta, 2e2m i przez solistów, np. Johannę Vargas, Florentina Ginota i Janę Luksts.
Wybrane utwory: [S]toccata na fortepian solo (2019), The Consequent Being na gitarę elektryczną, trąbkę, puzon, wiolonczelę, fortepian i dwoje perkusistów (2019), Overdrive na klarnet basowy, kontrabas i fortepian (2020), I sing the body electric na kontrabas i elektronikę (2020), On the Ning Nang Nong / Where the Cows go Bong! na dwa chóry (2022), On the Edge dla sześciorga solistów z chórem i elektroniką (2024).